فلسفه مجازات در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی در تفسیر شریف المیزان

سخن از مجازات به‌عنوان طبیعی ترین واکنش جامعه در قبال جرم، قدمتی به درازای حیات بشر دارد. در قدیم الایام نظام های حقوقی، اَعمال ممنوعه را در قالب قوانین به شهروندان اعلان و عاقبت تخطی از آن را که همان مجازات باشد، با بیان نوع، میزان و کیفیت برای جامعه بازگو می کردند. لیکن در عصر جدید، سوالی که ذهن فلاسفه و حقوقدانان را درگیر خود کرد بحث فلسفه مجازات بود. فلسفه مجازات صرف‌نظر از پذیرش مجازات به‌عنوان نهادی اجتناب‌ناپذیر در جامعه، در پی پاسخ به این پرسش است که اساساً مجازات چرا و با چه رویکردی اعمال می شود؟ رویکردی که پذیرفتن آن به علت نگاه معرفتی خاصی که بر هر پاسخ حاکم است، پیامدهای وسیعی در هر نظام حقوقی خواهد داشت. لذا پژوهش حاضر با محور قرار دادن آراء علامه طباطبایی در تفسیر المیزان درصدد بررسی آن است که اساس نظر ایشان در حوزه فلسفه مجازات چه بوده است؟ بنابراین نوشتار پیش رو به‌صورت توصیفی تحلیلی به پرسش فوق پرداخته و درنهایت نتیجه گیری می نماید که ایشان فلسفه مجازات های دنیوی را مواردی چون حفظ ارزش های جامعه، تحقق عدالت و ... دانسته و در خصوص ماهیت مجازات اخروی نیز قائل به تجسم اعمال می باشند.