رویکرد نوین یادگیری مغز محور در تهیه و تولید محتوای آموزش مجازی زبان فارسی به غیر فارسی زبانان

در دهه های اخیر روش های نوینی در تدریس و در ارتباط با فرایند های یادگیری پا به عرصه گذاشته اند که تغییرات قابل توجهی در نحوه آموزش ایجاد کرده اند. یکی از جامع ترین این رویکردها نظریه یادگیری مغز محور است که تحقیقات عصب شناسی و نحوه یادگیری مطالب توسط مغز را اساس و پایه طراحی فعالیت های تدریس و تولید محتوی قرار می دهد. از جمله پایه گذاران این رویکرد کین و کین (2002، ص 4) معتقدند یادگیری مبتنی بر مغز شامل شناخت قوانین مغز برای یادگیری معنی دار و سازماندهی آموزش با آن قوانین در ذهن می باشد. بکارگیری این رویکرد می تواند تحولات شگرفی در تهیه و تولید محتوای درسی برای فارسی آموزان غیرفارسی زبان خصوصا در حیطه آموزش-مجازی ایجاد نماید. از سویی دیگر با پیشرفت علم و فناوری و گسترش استفاده از اینترنت، روش های آموزش زبان نیز تغییر کرده اند و آموزش زبان به صورت مجازی یا الکترونیکی پدید آمده است و این امکان فراهم شده که بسیاری از زبان آموزان در نقاط مختلف جهان با شیوه هایی متفاوت از شیوه ی سنتی و بدون نیاز به حضور در کلاس به یادگیری و فراگیری زبان خارجی بپردازند. از ویژگیهای این روش نوین آموزشی این است که با آموزش مجازی امکان برقراری تعامل و ارتباط از طریق شبکه ی جهانی وب فراهم می گردد و هم چنین کلاس درس بر محوریت زبان آموز می باشد. بنابر این در این پژوهش سعی شده با توجه به رویکرد مغز محور و با استفاده از یکی از جدید ترین نرم افزارهای تولید محتوای مجازی، نرم افزار استوری لاین آرتیکیولیت (نسخه 2)، گامی در جهت طراحی محتوای الکترونیک برداشته شود که منجر به تهیه سه فصل درسی به منظور آموزش مجازی زبان فارسی به غیر فارسی زبانان دانشگاه مجازی المصطفی گردید. محتوای تولید شده برای آموزش واژه و مهارت خواندن زبان آموزان سطح میانی با بازه سنی40-20 بود. در مراحل تولید دروس آموزشی از اصول دوازده گانه رویکرد مغز محور استفاده شد و تلاش گردید محتوای طراحی شده به صورت تعاملی و جذاب در اختیار زبان آموزان قرار گیرد. مطالب تولید شده در نهایت در محیط یادگیری الکترونیک (ال ام اس) و با خروجی اسکورم بارگذاری گردید و امکان دسترسی فراوان برای زبان آموزان وجود دارد. برای هر بخش تمرینات و تکلیف هایی بر اساس اصول ذکر شده طراحی گردیده و در مراحل تولید بخشی نیز به ارزشیابی و آزمون اختصاص یافته است. گرچه بخش هایی از پژوهش حاضر که از نوع تولیدی بوده و در نظام آموزشی فعلی خلا آن احساس می شود هنوز به اتمام نرسیده است، اما پیش بینی می شود که نتایج آن بتواند کاربردهایی عملی نه تنها در حوزه آموزشی و برای مدرسین زبان فارسی بلکه برای دست اندرکاران حوزه سنجش، و طراحان برنامه درسی نیز داشته باشد.