کنکاشی پژوهشی در انگیزه ‌های یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم: مطالعه موردی فارسی آموزان بین المللی دانشگاه شهید بهشتی

انگیزه در موفقیت فراگیران زبان دوم و تسلط آن ها به زبان جدید نقشی اساسی ایفا می کند. به طور کلی انگیزه فراگیران زبان دوم به دو نوع یکپارچه و ابزاری تقسیم می شود. هدف این مطالعه بررسی سهم این دو نوع انگیزه در اقدام دانشجویان بین‌المللی به یادگیری زبان فارسی و استمرار آن است. جامعۀ هدفِ این پژوهش 30 نفر از فارسی آموزان بینالمللی خانم و آقا دانشگاه شهید بهشتی است. این دانشجویان بین سنین هجده تا سی سال بوده و از کشورهای مختلف به ایران آمده اند. با انتخاب10 سوال از پرسشنامه دورنی (1998) با شرکت کنندگان مصاحبه شد. نتایج نشان داد که حدود 9/29 درصد آنها با انگیزه یکپارچه و 6/76 درصد با انگیزه ابزاری به یادگیری زبان فارسی مشغول اند و 47 درصد اظهارداشته اند که کمبود و یا نبود مواد آموزشی (کتاب و لوح فشرده) از جمله کاهنده های انگیزه آنها بوده و هست. 45 درصد از زبان آموزان نیز نقش معلمان مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه شهید بهشتی را در ایجاد انگیزه موثر دانسته اند. با توجه به اینکه زبان آموزان بینالمللی سفیران فرهنگی کشورهای خود در ایران به شمار می روند، برنامه ریزی تقویت انگیزه‌های درونی و بیرونی آنها در رشد جمعیت فراگیران زبان فارسی تاثیر‌گذار خواهد بود. علاوه بر این، افزایش زبان آموزان فارسی برای دانشگاه ها صرفه اقتصادی هم خواهد داشت