بررسی روایی و پایایی شاخص‌های سینماتیکی در توان‌بخشی از راه دور بیماران پارکینسون

کاربرد روش‌های ارزیابی بیومکانیکی در توانبخشی از راه دور مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. در پروژه حاضر با استفاده از سامانه سنا، درمان و سنجش 21 بیمار پارکینسون از راه دور اجرا شد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر عدم حضور درمانگر کنار بیمار (توانبخشی از راه دور) بر روایی و پایایی شاخص‌های سینماتیکی می‌باشد. روش پژوهش به این صورت بود که ابتدا از بیماران تست‌های کلینیکی گرفته شد، سپس سامانه توانبخشی به خانه‌ی آن‌ها فرستاده شد. در این مطالعه برای بررسی پایایی شاخص‌های سینماتیکی، دوجلسه اول بیماران و برای بررسی روایی این شاخص‌ها میانگین سه جلسه اول بیماران در نظر گرفته شد. نتایج بررسی پایایی شاخص‌ها نشان داد که بیشتر شاخص‌ها در توان‌بخشی از راه دور پایا بوده و نسبت به توانبخشی در کلینیک تغییر زیادی ندارند. اما در بررسی روایی شاخص‌ها، ضریب همبستگی در توانبخشی از راه دور نسبت به مقادیر شاخص‌ها در ارزیابی حضوری در کلینیک، افت محسوسی پیدا کرد که این نتیجه بخاطر عدم نظارت درمانگر روی بیمار قابل انتظار بود. به صورت کلی در بین شاخص‌های بررسی شده در این پژوهش، شاخص‌های سرعت متوسط و میانگین مقادیر در قله‌های نمودار سرعت برای ارزیابی، هم در محیط‌ کلینیکی و هم در خانه (از راه دور) مناسب می‌باشند.