رابطه علم فقه و روان شناسی مشاوره و رواندرمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین علم فقه و روان شناسی مشاوره و روان درمانی می باشد. روش تحقیق تحلیلی-توصیفی بود. برای این منظور به کتاب ها و مقالاتی که به فقه و تاریخچه آن پرداخته اند و نیز منابع معتبر در زمینه روان شناسی مشاوره و رواندرمانی مراجعه کرده و داده ها جمع آوری و سپس تجزیه و تحلیل گردید. پژوهش حاضر در صدد پاسخ به پرسش های زیر بود: آیا بین فقه و مشاوره و رواندرمانی رابطه وجود دارد؟ و اگر پاسخ مثبت است شکل این رابطه چگونه است؟ فقه چه خدماتی می تواند به مشاوره و رواندرمانی ارائه کند؟ مشاوره و رواندرمانی چه خدماتی می توانند به فقه ارائه کنند؟ طبق یافته‌های پژوهش بین فقه و مشاوره و رواندمانی رابطه وجود دارد. شکل این رابطه تعاملی می باشد. فقه می تواند در عرصه موضوع، مسائل، هدف، روش تحقیق، اصول مشاوره، نوع رفتار مشاور و درمانگر، رسالت مشاور و درمانگر، تکنیک های درمانی، بر مشاوره و رواندرمانی اثر بگذارید. همچنین مشاوره و رواندرمانی می تواند در زمینه موضوع شناسی، ارائه موضوعات مستحدثه، ارائه تحلیل روان شناختی از احکام، کمک به عمل بهتر مکلفین به احکام، نحوه بیان احکام شرعی و توسعه فقه و تاسیس فقه مشاور و رواندرمانی بر فقه اثر بگذارد.