>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی تاثیر دینداری در سازگاری فردی واجتماعی  
   
DOR 20.1001.2.9919119267.1399.1.1.16.1
نویسنده احمدی تابان
منبع قرآن و روانشناسي - 1399 - دوره : 1 - اولین همایش ملی قرآن و روانشناسی - کد همایش: 99191-19267
چکیده    ادیان ربانی با پایه ریزی جامعه‌ ای مبتنی بر ارزش‌های انسانی و معنوی، نقش محوری در سازگاری فرد با جامعه دارند. کاربست آموزه های دینی رشد و تربیت اخلاقی انسان در جنبه های فردی و اجتماعی است. این امر در دین اسلام که احکام آن بر اساس ساختار فطری انسان تعریف و تبیین شده است، زمینه سازگاری فرد را با دستورها و قوانین فردی و اجتماعی فراهم می کند. تاثیر دینداری در مهارت های فردی و اجتماعی بشر از دیرباز مورد توجه دانشمندان بوده است. از یک سو، اندیشمندان مسلمان، همچون علامه طباطبایی، با تکیه بر آموزه های اسلامی دینداری را در ایجاد سازگاری فردی و اجتماعی بشر موثر می-دانند. از سوی دیگر، بیشتر دانشمندان دوره جدید در غرب (از عصر روشنگری به بعد) تاثیر دین را در زندگی اجتماعی بشر انکار می کنند. برخی از آنها، همانند فروید، دین را توهم ذهن بشر دانسته و در نتیجه، برای آن هیچگونه تاثیری بر زندگی انسان قایل نیستند. برخی دیگر، مانند مارکس، بر این باورند که دین، نه تنها هیچگونه کارکرد مثبتی ندارد، بلکه چون افیون ملتهاست، بر سازگاری تاثیر منفی داشته و آن را مانعی در راه تحقق اهداف بشر می دانند. هدف این پژوهش آن است که به روش کتابخانه ای، با استفاده از شواهد قرآنی و روایی، تاثیر مثبت دینداری را بر سازگاری فردی و اجتماعی تبیین کرده و برای دست یابی به نتایج آن، همچون آرامش، امنیت، رفاه و تامین عدالت اجتماعی، راه های این اثرگذاری مثبت را از جمله داشتن تقوا، شکیبایی، مدارا، مودت و تکریم، به مخاطبان نشان دهد.
کلیدواژه تاثیر ,دینداری ,سازگاری فردی واجتماعی ,راه های اثرگذاری دینداری بر سازگاری ,نتایج سازگاری
آدرس دانشگاه آزاد, ایران
پست الکترونیکی taban.ahmadi@yahoo.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved