بررسی انسان شناسی از منظرقرآن کریم

انسان شناسی علم به انسان و احوالات نفسانی در بعد امور کلی و جزیی ، فردی و اجتماعی ، علوم تئوریک و عملی است. براین اساس علم انسان شناسی حوزه های بسیار گسترده ای ازعلوم و مکاتب فکری را در برمی گیرد.لذا باید ریشه های علم انسان شناسی را در علوم انسانی، هنر، علوم تجربی و مکاتب علوم اجتماعی جست وجوکرد. باظهور اسلام و تعالیم وحیانی، قرآن به عنوان مهم ترین منبع، ا فق های جدیدی را دربارة شناخت انسان گشود. قرآن باجهت دهی علوم و معارف دخیل در تربیت و هدایت انسان، معتقداست که انسان علاوه برجسم وجسمانیات، از روح و روحانیات نیز بهره مند است و اصولاَحقیقت انسان روح است.به گونه ای قرآن تاکید دارد که انسان خود را بشناسد و جایگاه خودرا درجهان تشخیص دهد و هدف این است که انسان خود را به مقام والایی که شایسته آن است برساند.این پ‍زوهش تلاشی است در جهت بررسی انسان شناسی از منظرقرآن کریم می باشد.پرسش اصلی این پزوهش این است دیدگاه قرآن درمورد انسان شناسی همان شناخت انسان چیست. براساس یافته های پزوهش سعی براین است با هدف بررسی مفهوم انسان شناسی از منظرقرآن کریم و با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از شیوه اسنادی و کتابخانه ای به بررسی مفهوم انسان شناسی از دیدگاه قرآن کریم بپردازد. نتایج این پزوهش بیانگراین است که درآموزه های قرآن ، پس ازخدا انسان اساسی ترین موضوع به شمارآمده است تاجایی که قرآن تاکید دارد انسان خود را بشناسد و جایگاه خود را در جهان تشخیص دهد تا خود را به مقام والایی (تقرب به خدا) که شایسته آن است برساند