راهبردهای ایجاد رابطه در مصاحبه ی بالینی براساس آیات قرآن

یکی از مهم ترین و اساسی ترین شیوه های ارزیابی بیماران، مصاحبه ی بالینی می باشد. توانایی انجام یک مصاحبه ی جامع، نخستین و اساسی ترین گام در ارزیابی و درمان بیماران است. به منظور اجرای یک ارزیابی موثر، درمانگر باید اصول اساسی و زیربنای فرآیند مصاحبه را بداند. اولین اصل زیربنایی، ایجاد رابطه یعنی چگونگی برقراری ارتباط و تعامل بین بیمار و درمان گر است که از درک و فهم به سوی اعتماد پیشرفت می کند؛ تا علاوه بر آنکه منجر به ادامه ی درمان از سوی بیمار شود، به بیمار کمک کند تا انگیزه داشته باشد و اطلاعات مهم شخصی را بیان نماید. لذا حفظ رابطه از ابتدا تا انتها در مصاحبه ی بالینی امری ضروری و مهم تلقی می گردد به گونه ای که فرآیند ادامه ی درمان، کسب اطلاعات، تشخیص و پیروی از درمان را تحت تاثیر جدی قرار می دهد.پژوهش حاضر سعی دارد با استفاده از آیات قرآن و روش ها و رفتارهایی که قرآن از چگونگی تعامل پیامبران الهی با مخاطبان خود گزارش می دهد، راهبردهای ایجاد رابطه را به روش توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از منابع تفسیری و روان شناسی استنباط کند. علاقه و اظهار محبت به مخاطب، فروتنی و شرح صدر، توقع مادی نداشتن، توجه به ظرفیت مخاطب، کرامت، عفو و گذشت در برخورد با مخاطب، پرهیز از اکراه و اجبار، خوش گفتاری و برخورد نرم، راه های ایجاد رابطه ی همدلانه و احساس هماهنگی و اطمینانی است که بر اساس متون دینی می توان استنباط نمود؛ با این هدف که آموزه های قرآن به عنوان الگویی کاربردی در عرصه های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.