الگوی حسن ورزی در تعامل با خود و دیگران از منظر سوره مبارکه غافر

یکی از موضوعات کلیدی و مشترک بین روان شناسی و علم اخلاق مفهوم حسن و قبح است. در اهمیت این موضوع مهم همین بس که در طول تاریخ، علمای این دو رشته بطور مکرر خوبی‏ها و بدی‏های اخلاقی و شرایط و عوامل پیدایش و قوّت و ضعف آن ها را در انسان مورد بحث و بررسی قرار داده‏اند. به این ترتیب پژوهش حاضر به منظور استخراج راهکارهای عملی در جهت حسن ورزی از قرآن کریم و اختصاصا سوره مبارکه غافر انجام شد. این پژوهش از نوع کیفی و به روش تدبر سوره ای از مجموعه روش های تدبر در قرآن کریم انجام شد. برای این منظور ابتدا آیات سوره ی مورد نظر مطالعه، موضوع بندی و دسته بندی شده، کلمات کلیدی و غرض سوره نیز مورد بررسی قرار گرفتند. سپس معنای لغوی واژه ی حسن از لغت نامه های قرآنی استخراج شد و محقق با این معنا وارد سوره مبارکه غافر شد. در ادامه مصادیق حسن و راهبردهای رسیدن به آن ها از سوره استخراج گردید. به این ترتیب که اسماء و صفات الهی که در سوره وجود داشت، به عنوان غایت حسن، افعال الهی و همچنین دیگر افعال مثبت سوره، به عنوان راهبردهای ایجابی رسیدن به غایت حسن و افعال منفی نیز به عنوان راهبردهای سلبی رسیدن به آن در نظر گرفته شدند. در نهایت نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، الگویی را برای حسن ورزی در ارتباطات و راهبردهای رسیدن به این الگوی رفتاری بر اساس سوره غافر نشان داد که می توان این الگو را جهت شناسایی دیگر مصادیق حسن ورزی نیز به همین ترتیب وارد سوره های دیگر قرآن کریم کرد.