تحلیل حقوقی- قضائی«پیش نویس سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» از منظر پدافند غیرعامل

هر کشوری برای پایداری خود ناگزیر از تدابیری است که در وضعیت پیچیده سده بیست و یکم، که عصر فناوری و پیچیدگی است لازم است علاوه بر اتخاذ برنامه های نظامی از علوم و فنون متعددی از جمله حقوق استفاده کند. ایران هم با توجه به شرایط ویژه ای که دارد و با لحاظ برنامه ای که برای بدست آوردن جایگاهی که در جهان و نسبت به سایر کشورها در قالب «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» در نظر دارد باید از کلیه منظرهای اثربخش به تحلیل و تبیین این موضوع بپردازد. در این مقاله نگارنده قصد دارد با کاربست روشی توصیفی – تحلیلی به این سوال پاسخ دهد که «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت از منظر پدافند غیرعامل بویژه کاهش آسیب پذیری و افزایش پایداری ملی، با رویکرد حقوقی چگونه ارزیابی می-شود؟» از نظر حقوقی عوامل متعددی امنیت عمومی پایدار و قابل اعتمادی را بوجود می آورند که اگر تقویت آنها در ملاحظات مربوط به پدافند غیرعامل مورد توجه قرار گیرد می توان انتظار افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، تداوم فعالیت های ضروری، ارتقاء پایداری ملی و تسهیل مدیریت بحران در مقابل تهدیدها و اقدامات نظامی دشمن را داشت. این عوامل اجمالا از یک سو بطور مستقیم و در ارتباط با مفهوم مضیق امنیت شکل می گیرد و از سوی دیگر در معنای موسع مفهوم امنیت، امنیت انسانی را از الزامات پایداری یک دولت کارآمد بر مبنای قاعده ی حفظ نظام می داند.