دین و صلح

با توجه به فطرت و الهام‌های فطری انسانی، همۀ مردم از صلح و امنّیت لذّت می‌برند، و با تمام وجود خود خواهان جهانی عاری از جنگ و خشونت و مملو از صلح هستند. و با تمام اختلاف‌هایی که در میان ملّت ها و امّت ها در طرز تفکر، آداب و رسوم و دین و مکتب‌ها وجود دارد، همه بدون استثناء به مقوله صلح علاقه‌مند هستند و نهاد آدمی به وضوح صدا می‌زند که سرانجام، صلح و امنّیت، جهان را فرا خواهد گرفت؛ و بساط ستم برچیده خواهد شد، چرا که این خواست عمومی تمام بشریت است.با توجه به مبانی و آموزه های ادیان الهی، می توان گفت که همانا رسولان و هادیان این ادیان آسمانی بویژه دین اسلام، پیام آور صلح و امنّیت و دوستی بوده اند و همواره امّت خویش را از جنگ و خونریزی برحذر می داشتند، و همیشه به برادری و زندگی مسالمت آمیز دعوت می نمودند، و با بستن پیمانهای متفاوت آنها را ملزم به پایندی به عقود در پیمانها می کردند.مقاله پیش رو برآن است تا به دور از هرگونه مطالب تکراری و حاشیه ای، به واکاوی و بازکاوی مسئله صلح پرداخته، و به این پرسش پاسخ دهد که در دین چه راهبردها و راهکارهایی برای صلح و دوستی تبیین شده است که بر اساس آن بتوان به صلح دست یافت..