آینده پژوهی با رویکرد تولید دانش و گذاری برساحت‌های بسترسازی تمدن نوین

دانش و علوم یکی ازپارادایم‌های اصلی سرآمدی در شناسه ها و مولفه‌های کارآمدی بنیادهای نوین و سازه های تمدنی در هزاره خرد می باشد. ازاین رو گذاره ی دانش و علوم نوین می‌تواند یکی از موضوعات آینده پژوهی باشد. در این مطالعه، سعی برآن است تا به نقش آینده‌پژوهی در ارکان پایه گذاری کنگره‌های علوم و دانش یک تمدن مبتنی بر خرد وصلح تاکید گردد. لذا با نگاهی علمی ترویجی و مطالعات کتابخانه‌ای برآن است تا نگاهی نوین بر پدیدارسازی ساحت‌های تمدن نوین اسلامی با نگاه تحولی و دانش مدار در سرآمد سازی علوم انسانی باشد. با توجه به احصاء نظریه‌ها و آرای متفکران در این پژوهش، در حوزه بازگشت به دوران سروری علوم اسلامی برافق دانش بشری؛ بازگشت به اسلام ناب و آموزه های متناظر با کارکردهای متجانس با نیاز دانش بشر تراز تمدن هوش مدار، تلاش در راستای تبیین زوایای پنهان و ساحت‌های ناشناخته علوم و دانش نوین، شناخت مبانی ترسیم کنگره‌های یک تمدن نوین برپایه ی نیازسنجی‌های مبتنی بر معرفت بشر و در امتداد مسیر تکوینی جهان هستی، تبیین هندسی پایان بخشی به تلاطم های شناختی علوم، ادراک کرانه‌های مه‌آلود دانش بومی مورد نیاز برای بقا در آینده و روند تقابل علوم و برخوردهای تمدنی؛ از مولفه‌های قابل تامل برای پایه ریزی کنگره‌های علوم تمدن نوین اسلامی در بستر آرایه‌های آینده پژوهانه شناسایی گردیده است. اقناع فکری ضرورت احیای تمدن اسلامی، تربیت وتولید منابع انسانی توانمند، قوام یافتگی علمی جمهوری اسلامی در مرکز شکل‌گیری تمدن، رشد علمی همراه با تمسک به ایده‌آل‌های اسلامی، تبیین مبانی انسان‌شناسانه گزاره‌های علوم اسلامی و بازخوانی آثار و رسالت‌های علمی فرهنگی انقلاب اسلامی برای بسترسازی و شکل‌گیری رویکرد و جهت‌گیری تولید دانش در تمدن نوین اسلامی مورد لحاظ قرار گیرد.