حفاظت از غیرنظامیان در عملیات های حفظ صلح سازمان ملل متحد

حفاظت از غیرنظامیان یکی از بارزترین حیطه‌های فعالیت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در ماموریت های محوله است که بیش از سایر فعالیتها در معرض دید عموم قرار دارد و همانطور که شواهد و مدارک گواه این موضوع است تعداد زیادی از نیروهای حافظ صلح، امنیت و جان خود را در راستای اجرای این امر خطیر فدا کرده اند. رابطه بین حفاظت از غیرنظامیان و ماموریت‌های حفظ صلح یک رابطه بسیار نزدیک و حیاتی است چرا که بیشترین اعتبار یک ماموریت حفظ صلح، از کیفیت اجرای حفاظت از غیرنظامیان به دست می‌آید و اگر ماموران نظامی و غیرنظامی عملیات حفظ صلح، اعتقاد و ارزشی قلبی برای حفاظت از غیرنظامیان قائل نباشند هیچگاه حرکتی به سمت یک صلح پایدار متصور و قابل اجرا نخواهد بود، ضمن اینکه باید به خاطر داشت مردمی که در بطن درگیری‌ها، زندگی روزمره خود را سپری می‌کنند حفاظت از جان، مال و زندگی خود را در دستان پرتوان نیروهای حافظ صلح (کلاه آبی‌ها) می‌بینند.صلحبانان سازمان ملل نه در موقعیتی قرار دارند که به تنهایی در حفاظت از غیرنظامیان مسئولیت داشته باشند و نه توانایی آن را دارند لذا باید با دیگر بازیگران عرصه حفاظت از غیرنظامیان ازجمله دولت میزبان، در همکاری و تعامل بسیار نزدیکی باشند چراکه یک صلح پایدار تنها حفاظت از غیرنظامیان نیست بلکه مستلزم وجود احساسی واقعی در میان غیرنظامیان است که نه تنها در حال حاضر تحت حمایت و حفاظت قرار دارند بلکه در آینده نیز محافظت خواهند شد.همانطور که در چند سال گذشته مشاهده شده است سازمان ملل متحد، درباره آنچه صلحبانان در حفاظت از غیرنظامیان با موفقیت انجام داده و یا ناکام بوده‌اند، مورد قضاوت قرارگرفته است و در واقع این اصل به مقیاسی برای ارزیابی کارآمدی یا ناکارآمدی این سازمان تبدیل شده است و از این رو برای مشروعیت و اعتبار ماموریت‌های حفظ صلح و به تبع آن سازمان ملل متحد بسیار مهم است و اساساً، یک صلح سیاسی نمیتواند بر اساس صلحی بنا شود که در تامین امنیت غیرنظامیان ناتوان است. ضمنا باید به خاطر داشت که حفاظت از غیرنظامیان یک عکس العمل نبوده بلکه باید یک عمل بازدارنده و در واقع پیش دستانه به منظور جلوگیری از وقوع موارد نقض حقوق بشر باشد.