مسئولیت بین المللی دولت ها در قبال نسل سوم حقوق بشر با رویکردی بر حق صلح بر ملت ها

تجربه تاریخی جوامع بشری نشان می‌دهد که صلح و حقوق بشر ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر داشته‌اند. چنین تجربه‌ای در دوران معاصر به گونه‌ای رشد و توسعه یافته است که ملت‌ها و دولت‌های جهان به این باور رسیده‌اند که حقوق بشر و صلح اصول لازم و ملزوم یکدیگر هستند، به گونه‌ای که نمی‌توان بدون رعایت حقوق بشر به صلح باقی و پایدار دست یافت؛ و بدون وجود صلح نیز نمی‌توان انتظار داشت که حقوق بشر به طور کامل مورد احترام و رعایت قرار گیرد. از سوی دیگر در دوران معاصر این ارتباط به گونه‌ای رشد و توسعه نموده است که برخورداری از صلح خود به عنوان یکی از نمونه های برجسته نسل سوم حقوق بشر مطرح بوده و حق برخورداری از صلح به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشر مطرح شده است؛ به گونه‌ای که تحقق عملی دیگر حقوق بشر را تشکیل می‌دهد، چرا که بدون تحقق حق برخورداری از صلح امکان اجرای نسل اول حقوق بشر (مدنی و سیاسی) و نسل دوم حقوق بشر (حقوق اقتصادی اجتماعی و فرهنگی) و حتی نسل سوم حقوق بشر (حقوقی همچون حق توسعه، حق برخورداری از محیط زیست شایسته و حق بر صلح) وجود ندارد.