مقایسه روانشناسی اسلامی با روانشناسی غرب در ایجاد صلح

در این مقاله قصد داریم روانشناسی اسلامی را با روانشناسی غرب، مقایسه کرده و نقش آنها را در ایجاد صلح، بررسی کنیم. با توجه به این که روانشناسی غرب، فردگرایی را ترویج می کند و بر این باور است که انسان ها ابتدا باید نیازهای شخصی خود را برآورده کرده و به رشد و ارتقاء شخصی خود بپردازند. با توجه به این دیدگاه، انسان ها نیازهای خود را به نیازهای افراد دیگر و جامعه، ترجیح می دهند در نتیجه وقتی افراد جامعه به فکر منافع شخصی خود باشند و خواسته ها و حقوق دیگران را زیر پا بگذارند؛ صلح و امنیت در جامعه به خطر می افتد ولی روانشناسی اسلامی رشد و ارتقاء شخصی را در راستای توسعه جامعه و رشد و ارتقاء آحاد جامعه می داند. در چنین دیدگاهی، خودخواهی و تنها برآوردن نیازهای شخصی، جای خود را به ایثار و از خود گذشتگی می دهد و در نتیجه انسان ها زندگی مسالمت آمیزی در کنار هم خواهند داشت و صلح و امنیت در جامعه و حتی در جهان، پدیدار خواهد شد.