علل ناکامی سازمان ملل در تامین صلح جهانی

مسئله جنگ و صلح از دیر باز مورد توجه اندیشمندان ،متفکران،فیلسوفان ، مورخان ،جامعه شناسان ودیگر اشخاص حقیقی و انجمنها و موسسات حقوقی و همچنین سازمانهای بین المللی بوده و کتابها ومقالات فراوانی در این خصوص تحریر و تالیف گردیده است .برگزاری همایشها و کنفرانسها هم در زمینه جنگ و صلح کم نبوده و هر روز بر تعداد آن افزوده می گردد.اگر چه هدف تمامی کنشگران صلح واکاوی و جستجوی علل درگیری و جنگ و راههای جلوگیری موثر ازجنگ و نزاع است ،وهر کدام از اندیشمندان و محققان از زاویه ای خاص به موضوع پرداخته اند.اما به نظر می رسد توفیق چندانی حاصل نگردیده .هر روز شاهد گسترش منازعات در سطح جهان می باشیم.من نیز سعی دارم به نقش و کارکرد سازمان ملل و علل ناکامی این سازمان در برقراری و ایجاد صلح در جهان بپردازم . البته با این رویکرد و نکته کلیدی که من ساختار سازمان ملل رانه تنها بخشی از مشکل ، بلکه بخش عمده مشکل و علت افزایش تنشهای بین المللی می دانم و این مشکل ساختاری علیرغم تصور و تاکید بسیاری از محققان فقط در ساختار تبعیض آمیز شورای امنیت و برخورداری برخی کشورها از حق وتو نیست .بخشهای دیگر سازمان ملل از جمله مجمع عمومی و دبیرخانه نیز به لحاظ ساختاری مشکلاتی دارد .که در این مقاله سعی شده به آن پرداخته شود