تاثیر مالکیت مدیریتی بر رابطه بین ظرفیت استقراضی و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

استقراض به دلیل صرفه جویی زمانی و مالیاتی به عنوان یکی از منابع تامین مالی شرکت ها مطلوب مدیران است. شرکتباید تا آنجایی استقراض کند که توان پرداخت اصل و بهره آن را داشته باشد. لذا این نگرانی وجود دارد که مدیران برایکسب این منابع دست به مدیریت سود بزنند. چنانچه مدیران سهامدار در شرکت خود باشند رفتارهای فرصت طلبانه آنهاتحت تاثیر قرار خواهد گرفت. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر مالکیت مدیریتی بر رابطه بین ظرفیت استقراض ومدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بنابراین در این پژوهش از ظرفیتاستقراض به منزله متغیر مستقل و از مدیریت سود شرکت در جایگاه متغیر وابسته استفاده شده و مالکیت مدیریتی درنقش متغیر تعدیلگر می باشد. بدین منظور نمونه ای به تعداد 128 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، دردوره زمانی 1392 تا 1396 مورد بررسی قرار گرفت. آزمون فرضیه پژوهش با استفاده ازداده های ترکیبی و رگرسیونچندگانه انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان میدهد ظرفیت استقراض و مدیریت سود رابطه مثبت و معناداری دارند وهمچنین نتایج بیانگر تاثیر مثبت مالکیت مدیریتی بر این رابطه می باشد.