بررسی تاثیر سازگاری شغلی بر فلات زدگی شغلی با نقش میانجی تناسب فرد- شغل و تناسب فرد- سازمان موردمطالعه: بیمارستان شهدای 15 خرداد ورامین (سازمان تامین اجتماعی)

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر سازگاری شغلی بر فلات زدگی شغلی با نقش میانجی تناسب فرد- شغل و تناسب فرد-سازمان است. این پژوهش از نوع توصیفی-علی میباشد. جامعه شامل کارکنان بیمارستان شهدای 15 خرداد ورامین (سازمانتامین اجتماعی) می باشد که از یک جامعه ی 140 نفری، 103 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه است وروش نمونه گیری تصادفی است. نتایج نشان داد که سازگاری شغلی با فلات زدگی شغلی رابطه ی منفی دارد و با افزایش سازگاریشغلی، از میزان فلات شغلی کارکنان کاسته می شود. سازگاری شغلی بر تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان تاثیر مثبتدارد. تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان بر فلات زدگی شغلی تاثیر منفی دارد. همچنین بررسی فرضیه های پژوهش نشانداد که تناسب فرد- شغلی و تناسب فرد- سازمان در تاثیرگذاری سازگاری شغلی بر فلات شغلی نقش میانجی دارد. این تاثیر درجهت منفی است. یعنی متغیرهای میانجی دررسیدن کارکنان به فلات شغلی به طور معکوس عمل می کنند.