تاثیر تولید انرژی برق از انرژی های تجدیدپذیر و ناپذیر بر انتشار دی اکسید کربن درکشور ایران (باتاکید بر انرژی هسته ایی)

بخش تولید برق، یکی از مهمترین منابع انتشار گازهای گلخانه ای در سطح جهان می باشد. طبق محاسبات به عمل آمده، حدود37/5 درصد انتشار کربن در سطح جهان ناشی از فعالیت های تولید برق است. کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از بخش برق،مستلزم استفاده از الگوهای مختلف انرژی برای تولید برق میباشد. لذا آنچه که مسلم است تولید برق دارای هزینه های خارجیاست که عمدتا این نوع هزینه ها بر افرادی تحمیل می شود که نقشی در تولید آن ندارند. ساخت و بهره برداری از نیروگاه هایمختلف تولید برق، موجب انتشار دی اکسید کربن و سایر آلاینده ها می شود که می تواند بر سلامت انسان ها تاثیر بگذارد. بههمین علت شدت تاثیراتی که نیروگاه های مختلف تولید کننده انرژی برق بر انتشار آلاینده های هوا از جمله دی اکسید کربن درهنگام تولید این انرژی ایجاد می کنند. می بایست مورد توجه سیاست گذاران بخش انرژی کشور باشد. لذا در این مطالعه بابکارگیری از الگو خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) به بررسی اثرات کوتاه مدت و بلندمدت بین متغیرهای میزان تولید انرژی برق از نیروگاه های آبی، نیروگاه های گازی و چرخه ترکیبی، نیروگاه های دیزلی، نیروگاه های بادی، نیروگاه هایآبی و نیروگاه های اتمی بر انتشار دی اکسید کربن در سال های 1396-1390 در کشور ایران و با استفاده از داده های فصلی پرداخته شده است. با توجه به نتایج بدست آمده در کوتاه مدت و هم در بلندمدت اثر این متغیرها بر انتشار گاز دی اکسید کربنمعنادار بدست آمد. همچنین نتایج این تحقیق بخوبی حاکی از آن است که استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر جهت تولید برقدر نیروگاه های کشور از انتشار دی اکسید کربن خواهد کاست که بیشترین ایر گذاری به ترتیب مربوط به نیروگاه های تولید برقبادی، آبی و هسته ای است. ضمن اینکه استفاده از انرژی هسته ایی برای تولید برق، شاید بعلت قدیمی بودن تکنولوژیبکارگیری در این نیروگاه نسبت به سایر منابع انرژی تجدیدپذیر مانند آبی و بادی از آلایندگی بیشتری در ایران دارا می باشد.همچنین بیشترین تاثیرگذاری بر افزایش انتشار دی اکسید کربن در جهت تولید برق در ایران با استفاده از منابع انرژیتجدیدناپذیر در کوتاه مدت مربوط به نیروگاه های گازی و چرخه ترکیبی و در بلندمدت مربوط به نیروگاه های دیزلی می باشد.