تاثیر «ارتباط عالمان دینی» بر انزوای عالمان تکفیری

با توجه به اذعان مقامات ایالت متحده آمریکا بر ضرورت خروج از منطقه، اقتدار منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر و با توجه به موضوع حکمرانی اسلامی، بایسته‌های به‌کارگیری «ابزارهای ارتباطاتی» به‌عنوان یکی از «مولفه‌های حکمرانی جهانی» برای پیش‌بینی و تحت کنترل درآوردن پدیده‌هایی که موجب تاثیرگذاری بر زندگی بسیاری در عرصه یک جامعه یا منطقه‌ای از جغرافیای جهانی می‌شود دارای اهمیت است. کنترل و هدایت پدیده‌ها در عرصه حکمرانی منجر به تحت تاثیر قرار گرفتن زندگی میلیون‌ها نفر می‌شود. یکی از محوری‌ترین مشکلات در حوزه اندیشه‌های حکمرانی اسلامی الزام نداشتن و استفاده نکردن افراد از ابزار «مستند سخن گفتن» است. برای مثال در قضایای ناامنی کشور سوریه و عراق و اختلافات مذهبی در افغانستان و پاکستان در کنار ناامنی در لبنان، یمن، بحرین، ریشه بیشتر وقایع در این بخش از جغرافیای جهان شعله‌ور کردن اختلافات مذهبی با «فتاوای بدون سند یا سست پایه» در قالب ایجاد و رشد دادن «تفکر تکفیری» و ناامنی برای کنترل حکمرانی در منطقه، توسط غرب به‌ویژه آمریکا و تسلط بر منابع و منافع مادی و غیرمادی کشورهای اسلامی با تدارک سخت‌افزاری و نرم‌افزاری حاکمان حجاز موجب تحمیل هزینه‌های انسانی و مالی به کشورها ازجمله ایران شده است. به وجود آوردن شرایط «ارتباط عالمان با عالمان» و معرفی «عالمان اصلح اهل سنت» در مقابل «مفتی‌های تکفیری» امکان حل‌وفصل اختلافات استنباطی دینی و مذهبی را در سطح تقابل آرا ایجاد می‌کند و منجر به نابارور سازی فتاوای سست می‌شود تا «اختلافات علمی» در همان «سطح علمی» بررسی شود و منتج به خشونت در جوامع اسلامی نشود و به سطح تفکری عموم مردم منتقل نشود. به این منظور با توجه به نقش و اقتدار کنونی کشور می‌توان برای رسیدن به اهداف حکمرانی اسلامی با محوریت جمهوری اسلامی ایران برای تعریف شاخص‌ها و استانداردهای لازم اقدام کرد.