تحلیل زیملی برساخت هنر تعاملی در فضای مجازی

رسانه‌های معاصر نظیر اینترنت، امکاناتی مانند تعامل، مشارکت و حضور همزمان در مکان‌های متفاوت را برای هنر جدید ایجاد کرده اند که می‌توان آنها را به عنوان نمونه کوچکی از جامعه مورد تحلیل جامعه‌شناختی قرار داد. در این پژوهش، دو نمونه هنر تعاملی متکی بر اینترنت، با نظریه‌ جامعه‌شناختی صوری زیمل و روش تحلیل کیفی، بررسی شده‌اند. هدف پژوهش بررسی چگونگی انطباق فضای تعاملی برساخته شده در فضای مجازی از طریق رسانه‌های تکنولوژیک با انگاره‌های جامعه واقعی است. ضمن توصیف فرایند در دو اثر ترافیک احساسی و 01، نمونه‌ها بر اساس مفاهیم زیمل شامل فاصله، غریبه، سرگردان، بیان خود، حفظ مفهوم خود و نیز تاثیر افزایش تعداد مشارکت کنندگان در تعامل تحلیل شده‌اند. سپس وجوه اشتراک و افتراق آنها استخراج شده است. نتایج نشان می‌دهد که اینترنت می‌تواند به بهتر نشان دادن مفهوم فاصله و عدم تطابق آن با نزدیکی و حضور کمک کند. با استفاده از امکانات تکنولوژیک مفهوم غریبه زیمل با درجاتی کمتر از غریبگی به مفهوم سرگردان نزدیک می‌شود. با توجه به کنترل هنرمند، حضور مجازی باعث نزدیک شدن به مفهوم غریبه زیمل می شود اما حضور فیزیکی در محل اجرای اثر با توجه به آزادیِ انتخاب ماندن در سرزمین به مفهوم سرگردان نزدیک می‌شود. مطابق با نظریه زیمل افزایش تعاملات از تعامل دوتایی به سه‌تایی و بیشتر باعث پیچیدگی آن و تاثیرگذاری بر کیفیت تعامل می‌گردد.

simmelian analysis of constructing interactive art in virtual space

since new media, such as the internet, enable interaction, participation, and simultaneous presence in multiple locations, the new art can be studied sociologically as small samples of society. this article discusses two examples of interactive art: emotional traffic and 01, in which the internet plays an important role. simmel's formal sociological theory is applied to qualitative content analysis. this study examines how virtual spaces created through technology correspond to social ideas in real life. to test this hypothesis, the qualitative content analysis findings will be compared with simmel's theories. a virtual space is assessed through the concepts of distance, stranger, wanderer, self-expression, and maintaining one's self. virtual spaces have different characteristics from traditional societies as well as a connection to the real world. through analyzing the artworks' process, it was possible to extract the commonalities and differences between the two spaces. using the internet as a medium helps the concept of distance and incompatibility with proximity and presence. even though these interactions do not align with simmel's concepts, it might be possible to reach the opposite of his interpretations while maintaining the interaction. by using technology, simmel's concept of stranger approaches the concept of wanderer with fewer degrees of strangeness. due to the control of the artist, presence in virtual space resembles stranger, but due to freedom of movement, physical presence resembles wanderer. it is also seen according to simmel's theory, that the complexity and quality of interactions are changed by increasing the number of participants.