خاصگی رسانه سینما در عصر دیجیتال: قیاس تطبیقی سینمای گسترش یافته و سینمای داستانگوی آمریکا

خاصگی سینما در دوران کلاسیک مورد توجه حوزه‌های دانشی گوناگون و اندیشمندانِ فرمالیسم و رئالیسم از جمله مانتسبرگ، آرنهایم، لوکاچ، استم، کراکوئر، کرول، بازن، بورچ و وولن قرار گرفته و آرای مختلفی در این زمینه قابل مشاهده است. همچنین، سینمای عصر حاضر، تحت تاثیر فرایند دیجیتالیسم، دستخوش تغییراتی بنیادین، هم در تکنیک و هم در ایده پردازی، شده است و تفاوتهای بسیاری با سینمای خاص دوره کلاسیک یافته است. هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل تغییرات شیوه‌های بیانی سینما در عصر دیجیتال است. به بیان دیگر، مسئله اصلی عبارت است از واکاوی تاثیرات دیجیتالیسم بر سینما و مکاشفه روندی که خاصگی سینما را در عصر حاضر با جهش مواجه ساخته است. روش تحقیق کیفی و داده بنیاد است. از این‌رو، برای رسیدن به یک نظریه مبنایی بر اساس انتخاب هدفمند از موارد مطلوب 50 کتاب و 50 مقاله علمی از پایگاه‌های ملی و بین‌المللی، آثاری از سینمای تجربه‌گرا و 22 فیلم از سال 2000الی 2022 از سینمای داستانگوی آمریکا که بیشترین جایزه اسکار را دریافت کرده‌اند مورد مداقه و تطبیق قرار گرفت. نتیجه حاصله نشان از آن دارد که جنبه‌های خودبودن/ خودانگاری، هیبریدی بودن/ شدن، رویکرد خانگی/ داخلی، بازسازی یا بازآفرینی، برساختگرایی واقعیت، کنش تعامل‌گرایی و امپاتیک، پداگوژی محورهای مور توجه خاصگی سینما در عصر دیجیتال هستند.

specificity of cinema in the digital age: a comparison between extended cinema and american narrative cinema

the specificity of cinema in the classical era was the subject of various fields of knowledge and thinkers of formalism and realism, such as montsberg, arnheim, lukacs, stam, krakouer, carroll, bazen, burch and wollen, and different opinions in this field can be identified. moreover, contemporary cinema has been influenced by digitalism, and has changed a lot in terms of technology and thought, and differs in many ways from the special cinema of the classical period. the current research has examined the changes in the methods of expression of cinema in the digital age with a fundamental aim. the main issue of the research is to analyse the impact of digitalism on cinema and to reveal the process that has led to the specialty of cinema taking a leap in the current era. this research method is qualitative and data-based. in order to achieve a basic theory based on the targeted selection of 50 books and 50 academic articles from national and international databases, works of experimental cinema and 22 films from the years 2000 to 2022 from american narrative cinema, which have received the most oscar awards, reviewed and evaluated. the result shows that the aspects of self-image/self-image, synthesis/becoming, domestic/domestic approach, reconstruction or re-creation, reality constructionism, interaction and empathic action are central to moore's particular attention to cinema in the digital age.