نقد نورمن برایسون بر روش های فرمالیستی و بازنمایانه در تحلیل نقاشی

نورمن برایسون(1949) از نظریه‌پردازان حوزه فلسفه و تاریخ هنر معاصر است که با تکیه بر اندیشه هال و مطالعات فرهنگی و اهمیت بحث تصویر در این حوزه طرح فلسفی خود را پیش می‌برد. برایسون دغدغه بازنگری در مفهوم تاریخ هنر دارد و معتقد است پرداختن به تاریخ هنر راهی است برای بازاندیشی در نفس تاریخ از رهگذر هنر که بازاندیشی در وضعیت کنونی را نیز به دنبال خواهد داشت و در نهایت به شناخت فرهنگ راه خواهد برد. به گفته برایسون اگر تاریخ هنر بخواهد به واقع نقش تاثیرگذاری در نسبت با شرایط امروزی فرهنگ داشته باشد باید از خلال پژوهش‌های انتقادی نسبت به گذشته خود بازنگری کند و به شیوه‌های بروز و تکوین تجربه‌های هنری به ویژه در بحث تصویر متوجه گردد. بنابراین برای بازنگری در مفهوم تاریخ هنر لازم است به هسته مرکزی آن یعنی تصویر پرداخته‌شود و شیوه نگرش به تصویر مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد تا به این ترتیب پروژه کلی برایسون تکمیل گردد. تحلیل تصویر به طور سنتی از طریق روش شناسی‌هایی انجام می‌گیرد که به باور برایسون خود عامل ایجاد فهم نادرست تاریخ هنر و به بار آمدن وضعیت موجود هستند. در میان روش شناسی‌ها برایسون به طرز ویژه بر نقد مبتنی بر فرم و نقد مبتنی بر بازنمایی تاکید می‌کند که در تحلیل تصویر با تنزل آن به امری ایستا، پیوند آن با بافتار جامعه و فرهنگ را نادیده انگاشته و به همین جهت تحلیل ارائه شده توسط آنها نیز ابتر باقی می‌ماند. پژوهش حاضر با بهره جویی از آراء برایسون به مسئله، به نقد دو روش تحلیل فرمالیستی و بازنمایانه در مواجهه با آثار نقاشی می‌پردازد روش تحقیق توصیفی- تحلیلی با رویکرد انتقادی است که ضمن توصیف روش‌های تحلیل ذکر شده به تحلیل آنها وارد می‌شود و در نتیجه با رویکردی نقادانه آنها را مورد بررسی قرار می‌دهد. نتیجه حاصله از این پژوهش نشان می‌دهد که نگرش‌های فرمالیستی و بازنمایانه به نقاشی هنگام نقد به شکل پیش فرض نقاشی را به مثابه تصویری می‌دانند که در یک لحظه بار معنایی خود را آشکار می‌کند و بر پایه یک فرم یا بازنمایی یک امر استوار است که برای همگان در لحظه قابل درک و دریافت است. حال آنکه به باور برایسون تصویر یک موجودیت ایستا و نامتحرک نیست و در طول زمان بسط می‌یابد، چرا که بر فرهنگ بنا شده است و یک سویه مهم در آن فهم مخاطبی است که خود او نیز بر آمده از فرهنگ است و پروسه دیدن و نگاه کردن وی دائماً در حال بازبینی و بازآرایی ادراکات و دریافت های خویش است.

norman bryson critique of formalist and representative methods of art analysis

norman bryson (1949) is one of the theorists in the field of philosophy and history of contemporary art, who advances his philosophical plan by relying on hall's thought and cultural studies and the importance of discussing the image in this field. bryson is concerned with revising the concept of art history and believes dealing with art history is a way to rethink history itself through art, which will also lead to rethinking the current situation and ultimately lead to the knowledge of culture. according to bryson, if art history wants to play an influential role in relation to the conditions to have a culture today, it must review its past through critical research and understand the ways of emergence and development of artistic experiences, especially in the discussion of images. therefore, in order to revise the concept of art history, it is necessary to address its central core, i.e. image. and the way of looking at the image should be re-evaluated in order to complete bryson's overall project. image analysis is traditionally done through methodologies that, according to bryson himself, cause a misunderstanding of art history and the current situation. among the methodologies, bryson specifically he emphasizes on criticism based on form and criticism based on representation that in the analysis of the image by reducing it to a static matter, it ignores its link with the context of society and culture and therefore the analysis presented by them remains better. descriptive- analytical method with critical approach is used. using bryson's views on the problem, the present study criticizes two methods of formalistic and representational analysis in dealing with paintings. formalist and representational approaches to painting, when criticizing, consider painting by default as an image that reveals its meaning in a moment and is based on a form or representation of something that can be understood and received by everyone at the moment. is. however, according to bryson's belief, the image is not a static and immobile entity and develops over time, because it is based on culture, and an important aspect of it is the understanding of the audience, which itself comes from culture, and the process of seeing and looking. he is constantly revising and rearranging his perceptions and perceptions. in this article, along with bryson's point of view, the criticism of two formalistic and representational methodologies in image analysis was proposed.