تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر t-ampk ،p-ampk و فیبروز بافت قلبی و شاخص‌های گلایسمیک موش‌های دیابتی شده‌ی نر نژاد ویستار

هدف: تمرین تناوبی شدید (hiit)، با افزایش نیاز سلول به انرژی در کوتاه ترین زمان، عوامل متابولیکی را فعال می سازد؛ با این حال نقش آن در فعال سازی ampk و متعاقباً کاهش فیبروز بافت قلبی مبتلایان به دیابت نوع دو (t2dm) نامشخص است. لذا پژوهش حاضر جهت تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر مقادیر ampk و فیبروز بافت قلبی، گلوکز و انسولین خون ناشتا و مقاومت به انسولین موش های دیابتی شده از طریق استرپتوزوسین صورت گرفت. روش شناسی: در مطالعه تجربی حاضر 20 سر (49.96±293.16 گرم) موش صحرائی نر بالغ سفید نژاد ویستار در چهار گروه (5=n) کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین سالم و تمرین دیابتی قرار گرفتند. پروتکل hiit به مدت هشت هفته (پنج جلسه در هفته شامل سه مرحله گرم کردن، بدنه اصلی تمرین و سرد کردن در هر جلسه) روی نوارگردان صورت گرفت. شدت تمرین برابر با 90- 85% سرعت بیشینه (~30 -27 متر بر دقیقه) در 12- 6 تناوب دو دقیقه ای با استراحت فعال سه دقیقه‌ای شامل دویدن‌های ادامه‌دار در شدت 30% سرعت بیشینه روی نوارگردان انجام پذیرفت. از آزمون های شاپیرو ویلک، آنالیز واریانس دو راهه 2×2، آنالیز واریانس یک راهه و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 0.05>0 به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته‌ها: افزایش معنی دار مقادیر p-ampk و p-ampk/t-ampk بافت قلبی در موش های تمرین سالم نسبت به سایر گروه ها مشاهده شد (p<05.0). همچنین فیبروز بافت قلبی در گروه تمرین دیابتی کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل دیابتی یافت (p<05.0). این حال در گروه تمرین دیابتی مقادیر p ampk و p-ampk/t ampk بافت قلبی تحت تاثیر قرار نگرفت (p>05.0) و نیز t-ampk در گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نسبت به سایر گروه ها معنی داری نشان داد (p<05.0). نتیجه گیری: احتمالاً کاهش فیبروز بافت قلبی موش های t2dm، حداقل در طول هشت هفته hiit، مستقل از ampk عمل می کند.

the effect of eight weeks of high intensity interval training on cardiac tissue of p ampk, t ampk and fibrosis and glycemic index in male wistar diabetic rats

aim:   intense interval training (hiit) activates metabolic factors by increasing the cell’s need for energy in the shortest time; however, its role in ampk activation and subsequent reduction of cardiac tissue fibrosis in type 2 diabetes (t2dm) patients is unclear. therefore, the present study was conducted to determine the effect of eight weeks of high intensity interval training on ampk levels and cardiac tissue fibrosis, fasting blood glucose and insulin, and insulin resistance in streptozocin induced diabetic rats. methods: in this experimental study, 20 heads (293.16 ± 49.96 g) of adult white wistar rats were divided into four groups (n=5): healthy control, diabetic control, healthy exercise, and diabetic exercise. the hiit protocol was performed on a treadmill for eight weeks (five sessions per week including three phases of warm up, main body of exercise and cool down in each session). the training intensity was 85 90% of the maximum speed (~27 30 m/min) in 6 12 two minute intervals with a three minute active rest, including continuous running at an intensity of 30% of the maximum speed on the treadmill. shapiro wilk, 2x2 two way analysis of variance, one way analysis of variance and bonferroni’s post hoc tests at a significance level of <0.05 were used to analyze the data. results: a significant increase in p ampk and p ampk/t ampk values ​​of heart tissue was observed in healthy exercise rats compared to other groups (p<0.05). also, cardiac tissue fibrosis in the diabetic exercise group was significantly reduced compared to the diabetic control group (p<0.05). however, in the diabetic exercise group, the values ​​of p ampk and p ampk/t ampk in cardiac tissue were not affected (p>0.05) and also, t ampk showed a significant increase in the diabetic control group compared to other groups (p<0.05). conclusions: probably, reduction of cardiac tissue fibrosis in t2dm rats, at least during eight weeks of hiit, is independent of ampk.