تاثیر12 هفته تمرین هوازی بر میزان عملکرد سلول های بتا و پروتئین جفت نشده 2 پانکراس موش های چاق دیابتی

هدف: تمرین ورزشی نوعی درمان غیردارویی در چاقی و دیابت نوع 2 می‌باشد. و در عین حال مکانیسم‌های مولکولی عهده دار سازگاری‌های ژنتیکی به آن به ویژه در پانکراس کمتر شناخته شده‌اند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر 12 هفته تمرین هوازی بر میزان عملکرد سلول‌های بتا و پروتئین جفت نشده 2 پانکراس موش‌های چاق دیابتی بود. روش شناسی: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی چاق دیابتی و سالم (5±220 گرم) به شیوه تصادفی به سه گروه مساوی: سالم he ، دیابتیdi، دیابتی تمرین هوازی di-at تقسیم شدند. گروه di-at در یک برنامه تمرینات هوازی 12 هفته‌ای به تعداد 5 جلسه در هفته شرکت نموده و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. غلظت گلوکز به روش رنگ سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین سرم به روش الیزا و بیان ژن ucp2 با روش rt-real time pcr اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه، در سطح معناداری 0.05 تجزیه ‌و تحلیل شدند.  نتایج: در پایان تحقیق بیان نسبی ژنucp2  بافت پانکراس و homa-b گروهdi-at به طور معنی‌داری از گروه di کمتر (0.001= phoma-b : 0.001=pucp2). و از گروه he بیشتر (0.001= phoma-b : 0.001=pucp2) بود. نتیجه گیری: تمرینات هوازی باعث بهبود نیمرخ گلیسیمی و سطح انسولین در موش‌های صحرایی دیابتی نوع 2 منجر می‌شود، احتمالا بخشی از این بهبود می‌تواند مربوط به تغییر در بیان نسبی ژنucp2  در بافت پانکراس موش‌های دیابتی باشد.

the effect of 12 weeks of aerobic training on the function of beta cells and uncoupled protein 2 pancreas of diabetic obese rats

aim:   exercise is a type of non-pharmacological treatment for obesity and type 2 diabetes, and at the same time, the molecular mechanisms responsible for genetic adaptations to it, especially in the pancreas, are less known. the aim of this study was to determine the effect of 12 weeks of aerobic training on the function of beta cells and uncoupled protein 2 of the pancreas of diabetic obese rats. methods: in this experimental study, 24 obese diabetic and healthy rats (220 ± 5 g) were randomly divided into three equal groups: he healthy, di diabetic, and di-at aerobic training diabetic. the di-at group participated in a 12-week aerobic training program with 5 sessions per week, and the control group did not participate in any training program. glucose concentration was measured by glucose oxidase colorimetric method, serum insulin by elisa method and ucp2 gene expression by rt-real time pcr method. the data were analyzed using the statistical method of one-way analysis of variance at a significance level of 0.05. results: at the end of the research, the relative expression of pancreatic tissue ucp2 gene and homa-b of the di-at group was significantly lower than the di group (phoma-b = 0.001: pucp2 = 0.001). and it was more than he group (phoma-b=0.001: pucp2=0.001). conclusion: aerobic training improves the glycemic profile and insulin level in type 2 diabetic rats, probably part of this improvement can be related to the change in the relative expression of ucp2 gene in the pancreatic tissue of diabetic rats.