|
|
تاثیر هشت هفته پروتکل های متفاوت تمرین موازی بر قدرت عضلانی و سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول کشتی گیران جوان
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قهرمانی محمد حسین ,آقاعلی نژاد حمید ,ملانوری شمسی مهدیه
|
منبع
|
مطالعات كاربردي تندرستي در فيزيولوژي ورزش - 1401 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:1 -11
|
چکیده
|
هدف : هدف بررسی تاثیر پروتکل های تمرین موازی بر قدرت عضلانی و تستوسترون و کورتیزول سرمی کشتی گیران جوان بود. روش شناسی: 41 پسر 18-25 سال به صورت تصادفی در پنج گروه: 1- استقامتی-قدرتی با فاصله ریکاوری هشت ساعت (es8) 2- قدرتی-استقامتی با فاصله ریکاوری هشت ساعت (se8) 3- قدرتی-استقامتی بدون ریکاوری (se0) 4- استقامتی-قدرتی بدون ریکاوری (es0) 5- گروه کنترل (con) قرار گرفتند. تمرین قدرتی شامل سه نوبت 8-4 تکرار با شدت 85-90 درصد یک تکرار بیشینه بود. تمرینات استقامتی شامل دویدن به صورت تداومی زیر بیشینه با شدت 70-85 درصد از سرعت انتهایی آزمون ift30-15 به مدت 10-30 دقیقه بود. تمرینات با تواتر سه بار در هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. خونگیری در ساعت 8 الی 9 صبح، بعد از 12 ساعت ناشتایی بود. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه anova و η2 برای اندازه گیری معناداری و اندازه اثر تمرین استفاده شد. برای مقایسه تغییرات درون گروهی، از آزمون tهمبسته استفاده شد. یافته ها: تفاوت بزرگ معناداری بین گروه se8 با se0، es0 و con (به ترتیب 0.04=p، 0.004=p و 0.004=p) در قدرت پایین تنه دیده شد. قدرت پایین تنه در دو گروه es8و se8 (10% و 17%) افزایش معنادار داشت. قدرت بالاتنه در گروه های es8، se8و se0 (به ترتیب 5%،10% و 4%) افزایش معناداری نسبت به مقادیر قبل از تمرین داشت. سطوح استراحتی کورتیزول در گروه se8 (8%-) کاهش معناداری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر به نظر می رسد اجرای تمرین قدرتی و هوازی با فاصله ریکاوری هشت ساعت (es8 و se8) می تواند روش بهتری برای جلوگیری از تحلیل قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه کشتی گیران باشد.
|
کلیدواژه
|
تمرین موازی، تستوسترون، کورتیزول، بازگشت به حالت اولیه
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس تهران, دانشکده علوم انسانی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه تربیت مدرس تهران, دانشکده علوم انسانی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه تربیت مدرس تهران, دانشکده علوم انسانی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
molanouri@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
effect of different concurrent training protocols on muscle strength, serum testosterone and cortisol level in young wrestlers
|
|
|
Authors
|
ghahramani mohammad hossein ,agha-alinejhad hamid ,molanouri shamsi mahdieh
|
Abstract
|
aim: the aim of this study is examine effects of different concurrent training protocols on muscle strength, testosterone and cortisol serum levels in young wrestlers. methods: 41 young men (18-25 year-old) were randomly divided in 5 groups: 1.endurance-strength training with 8 hours inter-session recovery (es8) 2.strength- endurance training with 8 hours inter-session recovery (se8) 3.strength- endurance training without recovery (se0) 4.endurance-strength training without recovery (es0) 5.control (con). the experimental groups performed strength training 4-8 repetitions ،85-100% 1rm and endurance training with running 10-30 minutes at 70-85 percent of final speed of ift 30-15 test. frequency of session was three times a week for eight weeks. the blood sampling was performed after 12 hours fasting in 8-9 am to evaluate serum cortisol (c) and testosterone (t) concentration. one–way anova and paired t-test was applied for examining training effects (α=0.05) and η2 for evaluate effect size. results: the result of study showed that significant difference was between se8 with se0, es0 and con on lower body strength (p=0.04, p=0.004, p=0.004). lower body strength improved after es8, se8 training (10% and 17%). upper body strength increased after es8, se8, and se0 with no difference between the groups (5%, 10% and 4%). conclusion: cortisol concentration decreased in se8 (-8%). the results indicate that performing strength and endurance training with 8 hours recovery between training could improve upper and lower body strength in young wrestlers.
|
Keywords
|
concurrent training ,testosterone to cortisol ratio (t/c) ,muscle strength ,wrestling ,recovery
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|