بررسی تاثیر چهارهفته فعالیت بدنی در محیط غنی شده بر عوامل التهابی و ضد التهابی در شاخ خلفی نخاع موش های مبتلا به انسفالومیلیت خودایمن تجربی

هدف: افزایش بیش از حد در سطوح پروتئین های فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (tnf-α)  و اینترلوکین یک بتا (il-1β) و کاهش در سطوح فاکتور رشد تغییردهنده بتا یک (tgf-β1)با ایجاد یک محیط التهابی و در نتیجه افزایش تحریک پذیری درد در مدل های مختلف درد عصبی همراه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته زندگی در محیط  غنی شده بر سطوح پروتئین های  tnf-α  و il-1β و tgf-β1 در شاخ خلفی نخاع در دوره مزمن بیماری  eae  می باشد. روش شناسی: مطالعه حاضر از نوع توسعه ای می باشد به این منظور 30 سر موش c57bl6 ماده به سه گروه کنترل،eae  و زندگی در محیط غنی شده تقسیم شدند. پس از القای eae با mog35-55 گروه زندگی در محیط غنی شده به مدت 4 هفته در این محیط زندگی کردند. در روز 30 پس از القا (دوره مزمن بیماری)، حساسیت به درد با تست غوطه وری دم در آب  ارزیابی و سپس تشریح و بافت برداری شدند. سطوح پروتئین tnf-α  ، il-1β و tgf-β1 با روش ایمونوهیستوشیمی اندازه گیری شد.برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته‌ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که زندگی در محیط غنی شده در مقایسه با گروه eae سطوح پروتئینtnf-α  ) 001/0=p ) و il-1β (001/0=p )را در شاخ خلفی نخاع کاهش و سطح پروتئین tgf-β1 (001/0=p ) را افزایش داد. همچنین فعالیت بدنی در محیط غنی شده زمان تاخیر در بیرون کشیدن دم از آب گرم را در دوره مزمن بیماری (001/0= p) افزایش داد. نتیجه‌گیری: سبک زندگی فعال میتواند از طریق کاهش سطوح فاکتورهای التهابی tnf-α  و il-1β و افزایش سطوح فاکتور ضد التهابی   tgf-β1در شاخ خلفی نخاع حساسیت به درد را در  مدل حیوانی بیماری ms  (eae) کاهش دهد.

the effect of four weeks of physical activity in the enriched environment on inflammatory and anti-inflammatory factors in the dorsal horn of the spinal cord of mice with experimental autoimmune encephalomyelitis

aim: an excessive increase in the levels of tumor necrosis factor-alpha (tnf-α) and interleukin-1 beta (il-1β) and a decrease in the levels of tumor necrosis factor beta1 (tgf-β1) are associated with creating an inflammatory environment, resulting in increasing pain hypersensitivity in different models of nerve pain. this study aimed to investigate the effect of four weeks of physical activity in an enriched environment on tnf-α, il-1β, and tgf-β1 in the dorsal horn of the spinal cord in the chronic course of experimental autoimmune encephalomyelitis (eae).  methods: thirty female c57bl6 mice were divided into three groups: control, eae, and enriched environment. after induction of eae with mog35-55, the environmental enrichment group lived in an enriched environment for four weeks. on day 30 post-induction (chronic period of the disease), pain sensitivity was assessed by tail immersion test in water, and then the animals were sacrificed and biopsied. tnf-α, il-1β, and tgf-β1 protein levels were measured by immunohistochemistry. the data were analyzed by one-way analysis of variance at a significance level of 0.05. results: the present study’s findings showed that living in an enriched environment decreased the levels of tnf-α (p=0/00) and il-1β (p=0/00) in the dorsal horn of the spinal cord and increased the level of tgf-β1 (p=0/00) protein compared to the eae group. also, physical activity in the enriched environment increased the delay time in extracting the tail from hot water in the chronic period of the disease (p = 0.00). conclusions: active lifestyle can reduce pain sensitivity in the animal model of ms disease (eae) by reducing the levels of inflammatory factors tnf-α and il-1β and increasing the levels of anti-inflammatory factor tgf-β1 in the dorsal horn of the spinal cord.