تاثیر تمرین تناوبی شدید بر سطوح پلاسمایی میوستاتین و Igf-1 در نوجوانان چاق

هدف: میوستاتین و فاکتور رشد شبه انسولینی نقش موثری در پاسخ به انقباض های عضلانی، تنظیم و تحریک متابولیسم عضلات دارند. هدف از این پژوهش، تغییرات میوستاتین و igf-1 پلاسمایی به هشت هفته تمرینات تناوبی شدید در نوجوانان چاق می باشد. روش شناسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود و 28 نوجوانان چاق به طور تصادفی به دو گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی تناوبی خیلی شدید را اجرا کردند. به منظور سنجش میزان پلاسمایی میوستاتین و igf-1، نمونه خونی طی دو مرحله در حالت ناشتا، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات گرفته شد. جهت مقایسه درون گروهی از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد متعاقب انجام هشت هفته تمرین تناوبی خیلی شدید مقادیر پلاسمایی میوستاتین به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنادار (0.001=(p و مقادیر igf-1  (0.013=(p در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر مبنی بر کاهش معنادار میوستاتین و افزایش معنادار igf-1، می توان از تمرینات تناوبی شدید به عنوان یک راهکار غیر دارویی برای پیشگیری و بهبود در نوجوانان چاق استفاده کرد.

The effect of intense intermittent exercise on plasma levels of myostatin and IGF-1 in obese adolescents

Aim:   Myostatin and insulinlike growth factor play an important role in responding to muscle contractions, regulating and stimulating muscle metabolism. The aim of this study was to change plasma myostatin and IGF-1 to eight weeks of intense intermittent exercise in obese adolescents.  Methods:  This study was a quasiexperimental study and 28 obese adolescents were randomly divided into experimental and control groups. The experimental group performed a very intense intermittent training protocol for eight weeks and three sessions per week. In order to measure the plasma levels of myostatin and IGF-1, blood samples were taken in two stages in the fasting state, 48 hours before and after exercise. A correlated ttest was used for intragroup comparison and an independent ttest was used for comparison between groups. Results:   The results showed that after eight weeks of very intense interval training, plasma myostatin levels significantly decreased (P=0.001) and IGF-1 (P=0.013) compared to the control group. Conclusion: According to the findings of the present study that a significant reduction of myostatin and the significant increase in IGF-1, highintensity interval training can be used as a nonpharmacological strategy for prevention and improvement in obese adolescents.