تاثیر حاد دو نوع فعالیت مقاومتی بیشینه و هایپرتروفیک بر ایمونوگلوبولین‌های سرم (igm, iga, igg) در دختران جوان سالم

هدف: مولفه های مختلف فعالیت مقاومتی از جمله حجم و شدت فعالیت، تاثیرات متفاوتی بر سیستم ایمنی دارند؛ از این رو در تحقیق حاضر تاثیر دو نوع فعالیت مقاومتی بیشینه و هایپرتروفیک بر میزان ایمونوگلوبولین های سرم (igm, iga, igg) مورد بررسی قرار گرفت. روش شناسی: 30 دانشجوی دختر در دامنه سنی 2520 سال، دارای شاخص توده بدنی بین 19 تا 25 و فاقد بیماری های خاص نظیر دیابت، پر فشار خونی و ...؛ به صورت  داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. این افراد به طور تصادفی در سه گروه شامل گروه فعالیت مقاومتی بیشینه (10=n)، گروه فعالیت هایپرتروفیک (10=n) و گروه کنترل (10=n) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه فعالیت مقاومتی بیشینه با 100 درصد یک تکرار بیشینه (1rm)، 15 ست با یک تکرار و گروه فعالیت مقاومتی هایپرتروفیک با 80 درصد 1rm، 5 ست با 10 تکرار یک جلسه فعالیت مقاومتی را اجرا کردند. برای اندازه گیری ایمونوگلوبولین های سرم، نمونه خونی آزمودنی ها قبل و بلافاصله پس از جلسه تمرینی جمع آوری شد. برای استخراج نتایج از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون آنالیز واریانس استفاده شد و سطح معنی داری 0.05> p منظور گردید. یافته‌ها: میزان igm و  igg و  igaسرم در گروه های فعالیت مقاومتی بیشینه (به ترتیب با 0.08=p igm ، 0.73=p iggو 0.75=p iga  ) و گروه فعالیت مقاومتی هایپرتروفیک ( به ترتیب با 0.52=p igm و 0.93=p igg و 0.13=p iga) در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. به علاوه، بین میزان اختلاف میانگین ایمونوگلوبولین iga و igg  سرم قبل و بعد از فعالیت در گروه های شرکت کننده تفاوت معنی داری وجود نداشت (0.09=p iga  و 0.98=p igg)؛ اما بین میزان اختلاف میانگین ایمونوگلوبولین igm سرم قبل و بعد از فعالیت در گروه های تحقیق کاهش معنی داری دیده شد (0.04=p)؛ به گونه ای که این کاهش در گروه فعالیت مقاومتی حاد بیشینه نسبت به گروه فعالیت مقاومتی حاد هایپرتروفیک، بیشتر بود. نتیجه‌گیری: فعالیت حاد مقاومتی، صرف نظر از بیشینه بودن یا هایپرتروفیک بودن آن، تغییر قابل ملاحظه ای در  ایمونوگلوبولین های igg و  igaسرم ایجاد نمی کند؛ ولی نوع بیشینه آن اثر کاهشی بر igm دارد.

Acute effect of two types of maximum and hypertrophic resistance activity on serum immunoglobulins (IgM, IgA, IgG) in healthy young girls

Aim: Different components of resistance activity, including volume and intensity of activity, have different effects on the immune system. Therefore, the present study aimed to investigate the effects of two types of maximum and hypertrophic resistance activity on serum immunoglobulins (IgM, IgA, IgG). Methods: Thirty female students in the age range of 2025 years, normal body mass index between 1925 kg/m2 , and without specific diseases such as diabetes, hypertension etc were selected voluntarily. These subjects were divided into 3 groups including  maximum resistance group (n = 10), hypertrophic resistance group (n = 10) and control group (n = 10). Maximal resistance group performed acute exercise protocol at 100%  one repetition maximum (1RM), 15 sets, 1 repetition and hypertrophic resistance group exercised at 80% 1RM, 5 sets, 10 repititions. To measure serum immunoglobulins, blood samples were collected before and immediately after the exercise session. For statistical analysis, onevariable covariance analysis and ANOVA test were used and the significance level was considered as P Results: Serum levels of IgM, IgG and  IgA in the maximum (PIgM=0.08, PIgG=0.73,  PIgA = 0.75 respectively) and hypertrophic (PIgM=0.52, PIgG=0.93, PIgA=0.13 respectively) groups had no significant differnces compere to the control group.  Indeed there were no significant differences between the mean changes of IgG and IgA levels before and after the intervention (PIgA = 0.09 and PIgG= 0.98); while the mean changes of IgM decreased significantly after exercise (P = 0.04); so the reduction after acute maximum resistance exercise was significantly higher than hypertrophic one. Conclusions:  Acute resistance exercise does not cause significant changes in the IgA and IgG regardless of its maximum or hypertrophic nature; but the maximum one have reduction effect on the IgM.