پاسخ فاکتورهای انعقادی و فیبرینولیز به یک جلسه تمرین مقاومتی در مردان ورزشکار و غیرورزشکار

هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین مقاومتی یک جلسه ای بر سطح انعقاد و عملکرد سیستم فیبرینولیتیک مردان ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. 18 مرد ورزشکار و غیرورزشکار (9 ورزشکار و 9 غیر ورزشکار) با میانگین سنی 20 تا 30 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بعد از صرف صبحانه استاندارد، اولین مرحله خونگیری (5 میلی لیتر) در حالت نشسته انجام شد. سپس آزمودنی ها  تمرین مقاومتی دایره ای را در 10 ایستگاه با 60٪ تکرار بیشینه (هر ایستگاه شامل 12 تکرار ، 30 ثانیه فعالیت و 30 ثانیه استراحت) و 3 دقیقه استراحت بین هر دور را انجام دادند. یک ساعت پس از پایان پروتکل تمرین ، خونگیری مرحله دوم دقیقاً همانند مرحله اول انجام شد. زمان نسبی ترومبوپلاستین  و زمان پروترومبین پلاسما با روش انعقاد اندازه گیری شد. برای اندازه گیری ddimer از دستگاه minividas استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل ، t زوجی و کوواریانس انجام شد.یافته ها: بر طبق نتایج تمرین مقاومتی یک جلسه ای بر زمان پروترومبین ، زمان نسبی ترومبوپلاستین و سطح ddimer پلاسما مردان ورزشکار و غیر ورزشکار تاثیری ندارد (p>0.05). پروترومبین و زمان نسبی ترومبوپلاستین و سطح ddimer پلاسما گروه غیر ورزشکار تغییر قابل توجهی نداشت (p>0.05). با این حال ، تجزیه و تحلیل درون گروهی نشان داد پس از یک جلسه تمرین مقاومتی در گروه ورزشکار، زمان پروترومبین و زمان ترومبوپلاستین پلاسما کاهش قابل توجهی دارد (p<0.05).  نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر تمرین مقاومتی یک جلسه ای بر زمان پروترومبین ، زمان نسبی ترومبوپلاستین و سطح ddimer در مردان ورزشکار و غیر ورزشکار، احتمالاً بتوان گفت که تمرینات مقاومتی دایره ای در مردان ورزشکاران و غیر ورزشکاران بی خطر بوده و هیچ تاثیری بر مارکرهای انعقادی و فیبرینولیز ندارد.

Response of coagulation factors and fibrinolysis to a resistance training session in male athletes and non-athletes

Aim:  The purpose of this study  was to investigate the response of coagulation and fibrinolysis factors to a circuit resistance training session in male athletes and nonathletes. Methods: This research was a semiexperimental study. 18 male athletes and nonathletes (9 athletes and 9 nonathletes) with 20 to 30 years old average age were selected by the available sampling method. After consuming a standard breakfast, the first stage of blood collection (5 ml ) was performed in the Sitting Position. Then Subjects performed a circular resistance training at 10 stations with 60% of a maximum repetition (each station consists of 12 repetitions, 30 seconds activity, and 30 seconds rest) and 3 minutes of rest between each set. Then, one hour after the end of the training protocol, the second blood sampling was performed exactly as same as the first stage. Prothrombin time and relative plasma thromboplastin time were measured by Coagulation Method. A miniVidas device was used to measure of Ddimer. Data were analyzed using independentsample Ttest, paired sampleT test, and Covariance.   Results: Results showed that one session resistance training did not affect plasma prothrombin time, relative plasma thromboplastin time, and plasma Ddimer level of male athletes and nonathletes (P>0.05). Also, ingroup changes in Prothrombin and relative thromboplastin time and plasma Ddimer level in the nonathlete group did not change significantly (P>0.05). However, the ingroup analysis showed that after one session of resistance training in the athlete group, prothrombin time and plasma thromboplastin time was significantly decreased (p < 0.05).  Conclusion: Regarding lack of effect one session resistance training on plasma prothrombin time, relative thromboplastin time and  Ddimer level in male athletes and nonathletes, it can probably be said that circular strength training is safe in athletes and nonathletes. also, it does not affect coagulation markers and fibrinolysis.