مقایسه سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی و زنان غیرفعال

هدف این پژوهش، مقایسۀ سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی با زنان غیرفعال شهر رشت بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 100 نفر از زنان شرکت کننده در ورزش همگانی و 100 نفر از زنان غیرفعال به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه های پژوهش با توجه به غیرطبیعی بودن داده ها از آزمون من ویتنی و برای تعیین همبستگی بین متغیرها در دو گروه از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال است و زنان شرکت کننده در ورزش همگانی اضطراب و اختلال خواب کمتری از زنان غیرفعال دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال بود؛ افسردگی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی نیز کمتر از زنان غیرفعال است. همچنین بین سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین می توان بیان کرد که وضعیت سلامت روانی زنان فعال در ورزش همگانی بهتر از زنان غیر فعال است.

Comparing The Mental Health Of Women Participating In Public Sport With Inactive Women

The aim of this study was to compare the mental health of women participating in public sport with inactive women in Rasht. 100 women participating in sport for all programs and 100 inactive women were selected using random sampling. Based on the results of normality tests for data, nonparametric statistical tests of MannWhitneyand Spearman correlation coefficient were used to analyze the data. The results showed that the health status of women participating in public sport are were better than inactive women, and they had less anxiety and sleep disorders than inactive women. The social function of women active women was better than inactive women and their depression was less than inactive women. Moreover, there was a significant relationship between mental health and duration of physical activity in active women. Thus, it can be stated that the mental health status of women participating in public sport is better than inactive women.