مقایسه تاثیر دو پروتکل‌ متفاوت گرم کردن کششی بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال جوان

هدف: برای دستیابی به پیشرفت های مضاعف در ورزش حرفه ای بررسی پروتکل های جدید تمرینی، به ویژه استفاده از اثر تمرین گرم کردن کششی بر فاکتورهای آمادگی جسمانی ضروری است. پژوهش حاضر با هدف مقایسة پروتکل گرم کردن همزمان کشش ایستاپویا قبل از تمرین تناوبی شدید هوازی و تمرین تناوبی فوتبال بر عوامل آمادگی جسمانی بازیکنان جوان فوتبال انجام شد. روش شناسی: 24 بازیکن فوتبال جوان (3±18سال،سن،4±176سانتی متر قد و 4±68کیلوگرم وزن) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 12نفره قرار گرفتند. تمرینات به مدت 6هفته، شش جلسه در هفته (سه روز متوالی تمرین و یک روز استراحت) و هر جلسه به مدت 60دقیقه انجام شد.یک؛ شامل تمرین گرم کردن کشش هم زمان ایستا و پویا 8 ثانیه ای سپس اجرای 4 نوبت دویدن 4 دقیقه ای با شدت 95 درصد ضربان بیشینه بود و تمرین گروه دوم؛ شامل تمرین گرم کردن کشش هم زمان ایستا و پویا 15ثانیه ای سپس اجرای 4 نوبت 4 دقیقه ای بازی فوتبال در زمین کوچک بود. قبل و بعد از دوره؛ شاخص های انعطاف پذیری، دوی سرعت، توان انفجاری، چابکی،درصد چربی زیر جلدی آزمودنی ها ارزیابی شد. یافته‌ها: یافته های تحقیق نشان داد، دو مدل تمرین گرم کردن موجب افزایش معنی دار انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت و چابکی و کاهش معنی داری در درصد چربی زیر پوستی شد (0.05>p). با این حال، توان بی هوازی و انعطاف پذیری، درگروه دوم در قیاس با گروه اول، به میزان بیشتری افزایش یافت (0.05>p). نتیجه‌گیری: به طور کلی اجرای تمرین هوازی شدید و بازی در زمین های کوچک پس از پروتکل گرم کردن کششی با دوره های زمانی منتخب باعث توسعه ویژگی های زیست حرکتی آزمودنی ها به خصوص پس از کشش 15ثانیه ای شد، و نقش موثری در بهبود انعطاف پذیری، چابکی، توان و سرعت آزمودنی ها داشت .

Comparison of Two Different Protocols of Warm-Up Stretching, Physical Fitness Factors in Young Soccer Players

Aim: To achieve further progress, particularly in professional sport training new protocol to evaluate the effect of warmup stretching exercises on fitness factors is essential. This study aimed to compare the staticdynamic stretch protocols at the same time warm up before exercise high intensity intermittent aerobic and fitness training young football players were periodic Football factors. Methods: 24 young football players (3±18 years of age,4±176 cm tall and 4±68kg)were selected and randomly divided into two groups of 12.Training for 6weeks, six days a week (three days training and one day of rest)and each session was 60 minutes. One group consisted of static and dynamic synchronous stretching warmup 8 seconds followed by 4minute running at 95% of the maximum pulse intensity and the second group consisted of 15minute static and dynamic synchronous stretching exercise. It was 4 minutes 4 minutes of playing soccer on a small field. Before and after the course, the flexibility, speed, explosive power, agility, subcutaneous fat percentages were measured. Results: The results showed that the two models of warmup training significantly increased flexibility, anaerobic power, speed and agility, and a significant decrease in the percentage of subcutaneous fat (p≤0.05). However, the record anaerobic power and flexibility, the second group compared with the first group increased to a greater extent (05/0 p≤). Conclusions: In general, high intensity aerobic exercise and play in small lands after warmup protocol The elongation of the selected temporal lobes increased the biomotor characteristics of the subjects, especially after a 15second stretch, and played an important role in improving the flexibility, agility, power, and speed of the subjects.