تاثیر مصرف مقادیر متوسط و بالای کافئین (1,3,7-trimethylxanthine) بر پاسخ شاخص‌های قلبی-عروقی در حالت پایه و متعاقب یک وهله فعالیت هوازی

هدف: کافئین ماده‌ای است که به‌طور طبیعی و گسترده در شکل‌های گوناگون مورد مصرف قرار می‌گیرد. بطوریکه، تاثیرات فیزیولوژیکی گوناگونی در بدن تولید می‌کند. این در حالی است که اخیراّ نتایج برخی داده‌های علمی تاثیرات متناقض ترکیبات کافئینی بر پاسخ شاخص‌های قلبیعروقی را گزارش کرده‌اند. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ برخی شاخص‌های عملکردی قلبی عروقی در مردان والیبالیست بود. روش شناسی: بدین منظور، 30 مرد والیبالیست (میانگین سن 1.45±21.47 سال، درصد چربی 3.11±10.47 درصد و شاخص تودة بدنی 1.26±23.15 کیلوگرم بر مجذور متر)، در سه گروه (10 نفری)؛ گروه مکمل (6 و 9 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و دارونما (6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) جایگزین شدند. آزمودنی‌ها 45 دقیقه پس از مصرف مکمل در یک پروتکل ورزشی (30 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 65% تا 75% ضربان قلب ذخیره) شرکت نمودند. تغییرات ضربان قلب و فشار خون (سیستولی و دیاستولی) طی سه مرحله (قبل و 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل‌ و بلافاصله پس از فعالیت هوازی) اندازه‌گیری شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنا‌داری 0.05 بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مصرف مقادیر کافئین در حالت پایه منجر به کاهش ضربان قلب (0.001=p) و افزایش شاخص‌های فشار خون می‌گردد (0.024=p). در حالی‌که، دامنة تغییرات شاخص‌ها پس از فعالیت در تمامی گروه‌ها بدون تفاوت میان گروه‌ها افزایش معنا‌داری داشت (0.05≥p). نتیجه گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که مصرف مقادیر متوسط و بالای کافئین بر شاخص‌های قلبی عروقی ناشی از فعالیت تاثیر یکسانی دارد.

The Effect of Medium- And High- Dose of Caffeine (1,3,7-Trimethylxanthine) Intake on Cardiovascular Factors Response at Baseline and Following One-Bout Aerobic Exercise

Aim: Caffeine is a naturally occurring substance that is widely consumed in a variety of forms. It produces multiple physiologic effects throughout the body. However, today the results of some scientific data on conflicting effects of caffeine compound on cardiovascular factorshave been reported. The purpose of the present study was conducted to identify the effect of different doses caffeine intake on some functional cardiovascular indices response in male volleyball players. Methods: Thirty male volleyball players (age 21.47±1.45 years, body fat 10.47±3.11 %, and BMI 23.15±1.26 kg.m2) were allocated equally into three groups (n=10): supplement groups (Caffeine intake: 6 or 9 mg.kg1) and placebo group (Dextrose intake: 6 mg.kg1). 45min after the supplementation, subjects were participated in a onebout exercise protocol (running on a treadmill for 30 minutes with intensity of 6575% heart rate reserve). Changes in heart rate and blood pressure (systolic and diastolic pressure) along were determined in three phases (before and 45 min after the supplementation and immediately after the aerobic exercises). The data were analyzed by repeated measure ANOVA, bonferroni and independent T test at α≤0.05. Results: The results showed that the different doses of caffeine ingestion had leading to significant decreased heart rate (P=0.001) and increased the blood pressure indices on the basal (P=0.024). However, heart rate and blood pressure index was significantly increased in all groups after exercise without differences between groups (P≤0.05). Conclusion: Therefore, it can be concluded that medium and high dose of caffeine intake has the same effect on variation range of cardiovascular indices after exercise.