تاثیر دو مدل تمرینی تی آر ایکس بر توان بی هوازی و ترکیب بدنی ورزشکاران جوان و نوجوان تکواندو

هدف: تمرینات تی آر ایکس جزو تمرینات مقاومتی نوین محسوب می شود که در افزاش توان، قدرت، تعادل و پایدار سازی ساختار بدنی نقش داشته و باعث افزایش هماهنگی عصبیعضلانی می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر دو مدل تمرینی تی آر ایکس بر روی توان بی هوازی و ترکیب بدنی ورزشکاران جوان و نوجوان تکواندو بود. روش شناسی: 36 نفر آزمودنی پسر جوان و نوجوان در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات تی آر ایکس به صورت تمرینات اینتروال شدید (th) trxhiit، تمرینات تی آر ایکس به تنهایی trx (t) و گروه کنترل تقسیم شدند که هرگروه شامل 12 نفر بود. آزمودنی ها تمرینات را 3 جلسه در هفته و برای 5 هفته انجام دادند. توان بی هوازی و درصد چربی آزمودنی ها قبل و بعد از 5 هفته تمرین اندازه گیری شد. پس از بررسی نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروفاسمیرنف، برای آزمودن فرضیه های تحقیق جهت تعیین تفاوت های درون گروهی از آزمون t وابسته و برای تعیین تفاوت های بین گروه ها از روش آماری on wayanova استفاده شد (p≤0.05). یافته ها: در هر دو گروه تمرین افزایش معنی داری در توان بی هوازی شرکت کننده ها مشاهده گردید که این افزایش در توان بی هوازی در گروه th به طور معنی داری بیشتر بود. همچنین، گروه تمرینات th و t هر دو در پس آزمون نسبت به پیش آزمون موجب کاهش معنی داری در درصد چربی بدن (ترکیب بدن) شدند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود برای کسب نتایج بهتر در مدت زمان برابر از تمرینات تی آر ایکس به شکل اینتروال شدید استفاده شود.

The Effect of Two Training Models of TRX on Anaerobic Power and Body Composition of Young and Teenager Taekwondo Athletes

Aim: TRX training are one of the new resistance training that play a role in increasing strength, power, balance and stabilizing the body structure and increase neuromuscular coordination. The aim of this study was to investigate the effect of two training models of TRX on anaerobic power and body composition of young and teenager taekwondo athletes. Methods: Thirtysix subjects, young boys and adolescents, participated in the study and randomly were divided to three training groups of 12 people including: TRX training in the form of intense interval training TRXHIIT (TH), TRX training alone TRX (T) and the control group. Subjects performed the exercises 3 sessions per week for 5 weeks. Anaerobic power and fat percentage of the subjects were measured before and after 5 weeks of training. After examining the normality of data distribution using KolmogorovSmirnov test, for test the research hypotheses to determine the differences intragroup, the dependent T test was used and to determine the differences between the groups, the statistical method on wayANOVA was used (P≤0.05). Results:  In both training groups, a significant increase in participants’ anaerobic power was observed, which anaerobic power was significantly higher in training group TH. Also, the TH and T training groups both significantly reduced body fat percentage (body composition) in the posttest compared to the pretest. Conclusion: It is suggested to use TRX training in intense interval form to get better results during an equal time period.