مقایسه تاثیر تمرین هوازی در آب دریا و ساحل بر عملکرد اندوتلیال، التهاب و استرس اکسیداتیو مردان مسن دارای اضافه وزن

هدف : هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین در آب و خشکی بر عملکرد اندوتلیال، التهاب و استرس اکسیداتیو مردان مسن دارای اضافه وزن بود. روش کار:  30 مرد دارای اضافه وزن 50 تا 55 ساله با شاخص توده بدنی بین 25 تا 30 به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در سه گروه تمرین در آب دریا، تمرین در ساحل و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند.  برنامه تمرینی به مدت 8 هفته اجرا شد. تمرین (هم در ساحل و هم در آب دریا) شامل 25 دقیقه دویدن بود که برای هفته های اول تا هشتم به ترتیب با 60%، 65%، 70%، 70%، 75%، 75%، 80% و 85% ضربان قلب بیشینه انجام شد. برای کنترل ضربان قلب از ضربان سنج پلار استفاده شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه مداخلات نمونه خونی در وضعیت 12 ساعت ناشتایی از همه گروه ها گرفته شد. برای هر نمونه مقادیر پروتئین فاز حاد، مالون دی آلدهید، اندوتلین 1، نیتریک اکساید و پاسخ اتساع عروق حاصل از جریان خون اندازه گیری شد.  یافته ها: نتایج نشان داد که سطوح mda، crp و et1 در دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار کاهش و مقادیر no و fmd در دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافتند (p <0/05)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه تمرین وجود نداشت (p>0/05).  نتیجه گیری: احتمالا تمرین هوازی هم در آب دریا و هم در خشکی می تواند منجر به بهبود عملکرد اندوتلیال مردان سالمند دارای اضافه وزن می شود و از این طریق از بروز بیماری های قلبی عروقی در این افراد پیشگیری می کند. تصور بر این است که کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب از دلایل عمده ی بهبود عملکرد اندوتلیال بدنبال تمرین هوازی می باشند.

Comparison of The Effect of Aerobic Training in Sea Water and Beach on Endothelial Function, Inflammation and Oxidative Stress in Overweight Elderly Men

Aim: The aim of the present study was to compare the effect of training in water and land on endothelial function, inflammation and oxidative stress in overweight elderly men.  Methods: 30 overweight men aged 50 to 55 years with a body mass index between 25 and 30 were purposefully selected and randomly divided into three groups of exercise in sea water, exercise on the beach and control (10 people in each group).  The training program were performed for 8 weeks. Training (both on the beach and in the sea) included 25 minutes of running for the weeks of first to eighth with 60%, 65%, 70%, 70%, 75%, 75%, 80% and 85%, respectively. Maximum heart rate was performed. Polar heart rate monitor was used to control heart rate. 24 hours before and 48 hours after the last session, blood samples were taken from all groups in a 12hour fasting state. Creactive protein, Malondialdehyde, Endothelin1, Nitric Oxide and Flow Mediated Dilations were measured for each sample.  Results: The results showed that the levels of MDA, CRP and ET1 in the two training groups significantly decreased compared to the control group and the levels of NO and FMD in the two training groups increased significantly compared to the control group (P <0.05). But there was no significant difference between the two training groups (P> 0.05).  Conclusion: It is possible that aerobic training in both seawater and land can improve the endothelial function of overweight elderly men, thereby preventing cardiovascular disease in these individuals. Reducing oxidative stress and inflammation are thought to be major reasons for improving endothelial function following aerobic training.