بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان

هدف: محرومیت از خواب می تواند بر افزایش اشتباهات و تصادفات، تاخیر در عملکرد و شک و شبهه در اجرای امور و اختلالات هورمونی منجر شود. در برخی شغل‌ها محرومیت از خواب‌های اجباری وجود دارد، بعنوان مثال نظامی‌ها در زمان‌های مختلفی از خواب محروم می‌شوند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان بود. روش‌شناسی: 40 فرد نظامی بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 212، گروه 2: محرومیت از ساعت 42، گروه 3: محرومیت از ساعت 64 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. پروتکل شامل دو بخش بود: اندازه گیری در سطح پایه (قبل محرومیت از خواب) که همان پیش آزمون بود و اندازه گیری بعد از محرومیت خواب. اولین بخش این تحقیق در یک هفته قبل محرومیت از خواب ثبت گردید. یافته‌ها: در پیش و پس آزمون محرومیت خواب از ساعت 4 تا 6 قدرت بالاتنه و پایین تنه، قدرت پرش، سطوح پلاسمایی ملاتونین، کوتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول تفاوت معنی‌دار بود، همچنین در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 حداقل توان، کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول بطور معنی‌داری نسبت به پیش آزمون تغییر کرد (0.05≤p). نتیجه‌گیری: حداکثر اختلال عملکرد جسمانی و هورمونی در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 و  4 تا 6 مشاهده شد و بکارگیری در امور حساس و نظامی برای افرادی که در این بازه‌های زمانی از خواب محروم شده‌اند مناسب نخواهد بود.

The Effect of Two Hours Sleep Deprivation at Night on Physical Performance, Blood Levels of Melatonin, Cortisol, and Testosterone in The Military

Aim: Sleep deprivation can lead to increased errors, accidents, delays in performance, and doubts about missions and hormonal dysfunction. In some jobs, there are forced sleep deprivation. For example, militaries are deprived of sleep at various times. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of two hours sleep deprivation at night on physical performance, blood levels of melatonin, cortisol, and testosterone in the military. Methods: 40 military personnel were randomly divided into 4 groups (Group 1: Deprivation of sleep from 12am to 2am; Group 2: Deprivation from 2am to 4am, Group 3: Deprivation from 4am to 6am and Group 4: control group). The protocol consisted of two parts: baseline measurement (before sleep deprivation) which was a pretest, and postsleep deprivation measurement. The first part of the study was recorded a week ago of sleep deprivation. Results: There were significant differences in pre and posttest sleep deprivation 4am to 6am, upper body and lower body strength, explosive power, plasma levels of melatonin, cortisol, testosterone and testosterone to cortisol ratio. Also in sleep deprivation 2am to 4am; significantly changed minimum power, cortisol, testosterone and testosterone to cortisol ratio (p≤0.05). Conclusion: Maximum physical and hormonal dysfunctions were observed in sleep deprivation 2am to 4am and 4am to 6am.  And doing sensitive work for people and military that have been deprived of sleep during these period times it would not be appropriate.