سیر تطور زبان گونه بلوچی مرزی رایج در منطقه ریگان کرمان در قیاس با بلوچی مرزی

گونه‌ بلوچی ریگان گونه ای است که توسط برخی از گویشوران ساکن منطقه‌ ریگان کرمان تکلم می شود. این گونه که نخستین بار توسط اقوام مهاجر از سیستان وارد ریگان شده است در اثر همجواری منطقه با شهرستان رودبارجنوب و هم زیستی مهاجرین با بومیان فارسی زبان منطقه سبب شد تا گونه‌ متفاوتی از زبان بلوچی در شهرستان ریگان رواج پیدا کند. این تفاوت ها در سطح آوایی، واژگانی و نحوی مشاهده می شود. پژوهش حاضر می‌کوشد بر مبنای داده‌های معتبر و روشی علمی و نظام‌مند به تحلیل و واکاوی متغیرهای زبان شناختی موجود در این گونه‌ زبانی بپردازد تا از این رهگذر سیر تحول این گونه‌ زبانی را شناسایی کند. به منظور گردآوری داده‌های زبانی، از گویشوران زن و مرد با میانگین سنی 60 سال و متوسط سواد در حد آموزش ابتدایی که در گستره‌ مکانی پژوهش یعنی شهرستان ریگان زندگی می‌کردند، مصاحبه به عمل آمد. جهت جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه‌ای حاوی 208 واژه و 10 جمله‌ پایه بر اساس پرسشنامه‌های «طرح ملی اطلس زبانی ایران» و «فهرست واژگان‌پایه‌ موریس سوادش» بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل و بررسی پیکره‌ داده های پژوهش نشان داد که زبان گونه‌ بلوچی رایج در شهرستان ریگان دارای ویژگی هایی از جمله کاربرد واژه های خاص زبان بلوچی، آواهای مرکب، خوشه‌ همخوانی on-// ایرانی باستان، کاربرد وندهای ویژه شامل پیشوند جمع ساز، پسوندهای اسم‌ساز و صفت‌ساز، فرآیند غیردهانی شدگی و استفاده از ساخت ارگتیو است.