ترکیب‌های برون مرکز در زبان لکی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
نادری فرانک
|
|
منبع
|
زبان شناسي و گويش هاي ايراني - 1401 - دوره : 7 - شماره : 2 - صفحه:169 -186
|
|
چکیده
|
ترکیب از مهم‌ترین فرایندهای واژه‌سازی در زبان‌های جهان است که برای آن طبقه‌بندی‌های مختلفی ارائه شده‌اند و تحلیل ساختاری و معنایی آن همواره مورد توجه پژوهشگران حوزۀ صرف بوده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی انواع ترکیب‌های برون‌مرکز در زبان لکی است. در این راستا، ساختار صرفی انواع ترکیب‌های برون‌مرکز و اجزای تشکیل‌دهندۀ آن‌ها بررسی خواهد شد.داده‌های پژوهش شامل ترکیب‌های برون‌مرکزی است که از گفتار روزمرۀ گویشوران لکی در محیط خانواده، محیط کار و جامعۀ اطراف پژوهشگر و همچنین از کتاب دوجلدی «فرهنگ و واژه‌نامۀ لکی» استخراج شده‌اند. این داده‌ها براساس طبقه‌بندی بائر (2017) تحلیل شده‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که همۀ انواع ترکیب‌های برون‌مرکز در طبقه‌بندی بائر (2017) شامل بهووریهی، ترکیبی، هم‌پایه، تحول‌یافته و استعاری در زبان لکی نیز یافت می‌شود. اما، تنوع ساختاری ترکیب‌های برون‌مرکز بهووریهی و ترکیبی به مراتب بیش از سه نوع دیگر است. یکی از ویژگی‌های مهم ترکیب‌های برون‌مرکز در زبان لکی، بسامد بالای نام اندام‌های بدن انسان و حیوانات است که این موضوع ریشه در سبک زندگی مردم لک‌زبان دارد. زندگی این مردم از قدیم مبتنی بر کشاورزی و دامداری بوده و برای انجام امور روزمره بیش‌ترین استفاده را از اندام‌هایی مانند دست و پا داشته‌اند. به عبارت دیگر، بدن‌مندی و اندام‌ها و فعالیت‌های بدنی نقش بارزی در ساخت ترکیب‌های برون‌مرکز در زبان لکی دارد.
|
|
کلیدواژه
|
ترکیب، واژۀ مرکب، واژه‌سازی، ترکیب برون‌مرکز، زبان لکی
|
|
آدرس
|
دانشگاه فرهنگیان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
naderifaranak20@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|