لێکۆڵینەوەی نازناو لە شیعری کوردیدا

اغلب شاعران کرد از آغاز ادب کردی تا زمان حاضر برای معرفی صاحب شعر و نشاندار کردن سروده هایشان با توجه به عواملی چون نام خود، اسمی منسوب، واژه ای زیبا و ادبی، اسمی مرتبط با آیین و تصوف، واژه ای که به خصوصیات روانی و جسمی و درونی و شغل شاعر اشاره دارد. تخلص یا نامی شعری را برای خود اختیار کرده اند و در اشعارشان به کار برده اند. تاثیر ادب فارسی در این مورد به وضوح دیده می شود. پژوهش در مورد تخلص شاعران یک زبان و خصوصیات و عوامل دخیل در آن افزون بر نشان دادن وضعیت جامعه، دیدگاه شاعر در مورد جهان درون و پیرامون او را مشخص میکند. ویژگی هایی چون تغییر تخلّص با گذشت زمان، استفاده از تخلّصی که شاعرانپیشتر از آن بهره گرفته بودند، وجود چند تخلّص برای یک شاعر و استفاده از یکی از آنها بر اساس وضعیت موجود وجه تمایز این موضوع در ادب کردی است. تحقیق حاضردر مورد چگونگی استفاده از تخلّص و شیوه های انتخاب آن توسط شاعر و مطالب مربوط به آن در ادبیات کردی سخن می گوید.