تطبیق ادبیات کردی با ادبیات فارسی در زمینه‌ی عروض و وزن شعر

ادبیات ملل خاورمیانه از لحاظ گستردگی و تنوّع موضوعات و قدمت تاریخی، در میان ملل جهان، برجسته و ممتاز است و در این میان ادب فارسی، شهرت و اعتبار ویژه ای فراهم آورده است. یکی از زبان های پویای هند و ایرانی که از همه ی زبان های این گروه به زبان فارسی نزدیک تر است و با آن پیوند تاریخی دارد، زبان کردی است. این پیوند و نزدیکی علاوه بر فرهنگ عامه، در ادبیات نیز تاثیر نهاده است. عروض وزن شعر کلاسیک کردی هر چند از بحور و دوائر عروض شعر عرب فراهم آمده است، امّا نحوه ی کاربرد این بحور در سرایش شعر کلاسیک کردی همانند کاربرد آن در شعر کهن پارسی است و نیز اوزانی که برای سرایش شعر ملمّع و اشعار عربی در میان ادبای کرد به کار رفته است، با اوزانی که شاعران پارسی گوی در سرایش شعر ملمّع و اشعار عربی از آنها بهره برده اند، تطابق دارد. در این مقاله، علاوه بر تببین این موارد نتیجه ‌گیری کلّی از مباحث نیز ارائه شده است.

A Comparative Study of Kurdish and PersianLiterature on Grounds of Prosody and Meter

In terms of scope and diversity of topic as well as historical antiquity, literature of the Middle East is outstanding among world literatures, and Persian literature, in particular, has acquired a special reputation in this regard. As a living and dynamic IndoIranian language, Kurdish is in closer affinity with Persian language than all the others in the same group and enjoys a historical link with it. This close affinity has affected Kurdish popular culture as well as literature. Although the prosody and meter of Kurdish poetry has been derived from the Behers of Arabic Prosody, the use of these Behers in classical Kurdish poetry is akin to that of ancient Persian poetry. Moreover, the meters employed to compose macaronic and Arabic poetry used by Kurdish men of letters, match the meters which Persian poets have used in composing macaronic and Arabic poetry. In this paper, in addition to elucidating such cases, a general conclusion of the discussion is also presented.