کمینه گرایی / بیشینه گرایی؛ شاخصی اثر گذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم

در بررسی روش تفسیری مفسر قرآن کریم، بررسی پیش زمینه اولین گام شمرده می شود. یکی از پیش زمینه های معرفتی ازوتریک(باطنی و نهان)، نگاه کمینه گرا یا بیشینه گرا داشتن مفسر نسبت به مسائل مختلف است. مساله اصلی این نوشتار بررسی زمینه های کمینه گرائی و بیشینه گرائی اثر گذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم است. با توجه به این که قرآن در درجه اول از محتوای دینی و مذهبی برخوردار بوده و همچنین بصورت یک متن است فلذا زمینه های کمینه گرائی و بیشینه گرائی مطرح شده در این مقاله هم تابعی از این دو ویژگی- دینی و ادبی- و ناظر به آنها است و به زمینه های دیگر پرداخته نشده است. از این رو در این نوشتار، دین، شریعت، متن(نصوص) و تاویل به عنوان چهار زمینه مهم در کمینه گرا یا بیشینه گرا بودن مفسران، با رویکرد توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته و اثرگذاری آن بر نوع فهم و تفسیر از آیات تبیین شده است. همچنین راه های احراز کمینه گرا یا بیشینه گرا بودن مفسر در هر کدام از زمینه ها نیز تبیین شده است.