واکاوی و بررسی شبهه تقدیرگرایی در قرآن کریم؛ با تاکید بر آیه 26 سوره آل عمران

یکی از مباحثی که در طول تاریخ همواره انسان ها به آن توجه داشته اند مسئله تقدیرگرایی است، به این معنا که انسان در انجام امورات خود مختار است و یا عوامل خارجی در امورات او دخیل می باشد. از قدیم الایام یک تصور عامیانه وجود دارد مبنی بر اینکه یک عامل ماورائی از بدو تولد تا آخر عمر در کنار انسان وجود داشته و امورات او را هدایت می کند، طبق این باور، انسان از خود اختیاری ندارد. قرآن، این باور را رد کرده و از انسان می خواهد بر اساس اختیاری که خدا به او داده مسیر زندگی فردی و اجتماعی خود را انتخاب کند. مدتی است شبهه «تقدیرگرایی» را نویسنده ای با نام مستعار «دکترسُها» بار دیگر در کتاب «نقد قرآن» مورد توجه قرار داده است؛ سها بر اساس آیه 26 سوره آل عمران قرآن را متهم به تقدیر گرایی کرده است. این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی با گرایش انتقادی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای سامان یافته، ضمن پاسخگویی به این شبهه، به نتیجه رسیده است که شبهه مطرح شده توسط سها اشکال مبنائی داشته و برداشت وی از آیات قرآن، اشتباه است.