تاویل از دیگاه آیت الله جوادی آملی

پس از آشنایی با معانی متفاوتِ تاویل در نگاه بسیاری از مفسران متقدم و متاخر(شیعه و سنی) و همچنین برخی از علمای علوم قرآنی، معلوم می شود که این معانی دارای درجاتِ متفاوتی از ضعف و اعتبار هستند. برخی از تعاریفِ تاویل، ارتباطی با آیات محکم و متشابه ندارند و تاویل را همان تفسیر می دانند و برخی نیز، تنها آیات متشابه را دارای تاویل می دانند. در این میان، نظریه آیت الله جوادی آملی در باب تاویل بر آیات قرآن استوار است. به عقیده ایشان، تاویل، از سنخ مفاهیم و الفاظ نیست؛ بلکه از امور عینی است. منظور ایشان از عینیت، مصداقی نیست؛ بلکه مراد ایشان خارج از ذهن بودن است. ایشان با تاسی بر راه و روش استاد بزرگوارشان، علامه طباطبایی، تاویل را منحصر در آیات متشابه نمی دانند و معتقدند که تمامی آیات قرآن؛ اعم از متشابه و محکم، تاویل دارند.