نقش بازدارنده معادباوری در سلامت معنوی انسان از نظر قرآن کریم

اعتقاد به توحید و تقویت و تثبیت آن واز سوی دیگر باور به معاد، شرط لازم و بسترساز سعادت اخروی و دنیوی انسان است و البته عمل براساس این دو رکن نیز تضمین کننده این سعادت می باشد. در این مقاله نقش بازدارنده اعتقاد به معاد درسلامت معنوی انسان بررسی می شود و نکته مهم در این موضوع را می توان به جایگاه معاد در بیش از یک سوم آیات قرآن، اشاره کرد که خداوند پیوسته چه به کافران و حتی مومنان درباره عواقب معاد هشدار داده است. نقش بازدارنده اعتقاد به معاد، در زیست سالم انسان در دنیا و عدم ترس او از مرگ ، عدم آزار رساندن و خیانت و ظلم به مردم ، گناه نکردن به خاطر ترس از عقوبت اخروی و دوری از خشم خدا، فریفته نشدن به زرق و برق دنیا تاثیرگذار می باشد و لذا اگر سلامت جسمی انسان به اموری از جمله تغذیه مناسب ، خواب کافی و... وابسته است ، سلامت معنوی او نیز به اتصال و ارتباط معنوی انسان با خدا وابسته می باشد. در واقع آسایش برای تن است و آرامش برای روح و این میسور نخواهد شد ، جز ارتباط با خداوند که انسان را از اضطراب ، تشویش و دلهره نجات می دهد و امنیت روحی را برای او به ارمغان می آورد و در این میان اعتقاد به معاد نقش بنیادینی در نجات انسان و سلامت معنوی او دارد.