روش مناسب خشک کردن (التیام‌دهی) طبیعی سیر (.allium sativum l) پس از برداشت آن

یکی از مراحل بحرانی در ایجاد ضایعات پس از برداشت سیر، مرحله خشک‌کردن یا التیام دهی آن است. برای تعیین روش مناسب خشک‌کردن سیر پس از برداشت آن، سوخ‌های سیر سفید همداندر آزمایشی دوساله، 7 روز پس از قطع آبیاری برداشت و ازنظر بزرگ‌ترین قطر به سه اندازۀ کمتر از 3.5، بین 3.5 تا 5.5 و بیشتر از5.5 سانتی‌متر درجه‌بندی شدند. بوته‌ها با برگ (به‌صورت ایستاده و افقی) و بدون برگ (ساقه سیر به سمت بالا و پایین) برای خشک شدن در سایه قرار داده شدند و با خشک شدن مزرعه‌ای (برداشت در 35 روز پس از قطع آبیاری) مقایسه شدند. نتایج بررسی ها نشان داد رطوبت سوخ‌های با قطر بیش از 5.5 سانتی‌متر بیشتر از رطوبت سوخ‌های با اندازه‌های دیگر است و اختلاف بین شاخص تندی و سفتی بافت آنها معنی‌دار نیست. پس از خشک شدن خارج از مزرعه، درصد افت رطوبت در سوخ‌های با برگ بیشتر بود تا سوخ‌های بدون برگ، ولی بین اندازه‌های مختلف سوخ از لحاظ میزان رطوبت اختلاف ناچیزی وجود داشت. فساد و افت وزنی سوخ‌ها پس از چهار ماه نگهداری و نیز تغییرات رنگ و افت تندی سیر در تیمار خشک شدن مزرعه‌ای به‌صورت معنی‌داری بیشتر بود تا در تیمارهای خشک شدن خارج از مزرعه. بین روش‌های خشک شدن خارج از مزرعه نیز خشک شدن با برگ تغییرات رنگ و افت وزنی بیشتری نسبت به روش‌ خشک شدن بی‌برگ داشت؛ بنابراین خشک شدن خارج از مزرعه با جدا کردن برگ‌ها مناسب‌تر تشخیص داده شد ولی جهت قرار گرفتن سوخ‌ها به سمت بالا یا پایین اثر معنی‌داری بر ویژگی‌های کیفی و عمر انباری سیر نداشت.