نقش مدیریت مربی‏گرا در انتقال یادگیری با میانجیگری یادگیری خودراهبر

هدف از انجام پژوهش بررسی نقش مدیریت مربی‏گرا در انتقال یادگیری با میانجیگری یادگیری خودراهبر در دوره‏های آموزشی کارکنان سازمان صدا و سیمای شهر تهران بود. پژوهش کاربردی و از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی با رویکرد مدل‏یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت‏کنندگان در دوره‏های آموزشی فنی سازمان صدا و سیما در سال‏های 1399 و 1400 به تعداد 1173 نفر بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه به تعداد 287 نفر تعیین و به روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه مدیریت مربی‌گرای مک‏لین و همکاران (2005)، پرسشنامه انتقال یادگیری برینیا و افستاتیو (2012) و پرسشنامه یادگیری خودراهبر چنگ و همکاران (2010) با روایی و پایایی مطلوب بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد، ماتریس همبستگی پیرسون و مدل‏یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته‏ها نشان داد؛ مدیریت مربی‏گرا با ضریب مسیر (0.327) و یادگیری خودراهبر با ضریب مسیر (0.256) در انتقال یادگیری با سطح اطمینان 99 درصد اثر مثبت و معنادار دارد. همچنین، اثر مدیریت مربی‏گرا بر انتقال یادگیری با میانجی‏گری یادگیری خودراهبر با ضریب مسیر (0.135) در سطح اطمینان 99 درصد مثبت و معنادار است (p < 0.01).

the role of coaching management in the transfer of learning with the mediation of self-directed learning

the purpose of the research was to investigate the role of coaching management in the transfer of training with the mediation of self-directed learning in the training courses of employees of tehran broadcasting organization. the research was a descriptive-correlational study with a structural equation modeling approach. the statistical population of the research consisted of 1173 participants in the technical training courses of the broadcasting organization in 2020 and 2021. the sample size was determined to be 287 using the krejcie and morgan table and selected by a simple random method. the data collection tool was mclean et al.’s coaching management questionnaire (2005), brinia efstathiou’s training transfer questionnaire (2012), and cheng et al.’s self-directed learning questionnaire (2010) with good validity and reliability. data analysis was done using mean, standard deviation, pearson correlation matrix and structural equation modeling. the findings showed; coaching management has a positive and significant effect of 0.526 on self-directed learning. coaching management with a path coefficient (0.346) and self-directed learning with a path coefficient (0.247) have a positive and significant effect on the transfer of training with a confidence level of 99%. also, the effect of coaching management on the transfer of training with the mediation of self-directed learning with a path coefficient (0.130) at the 99% confidence level is positive and significant (p<0.01