تاثیر مرشدیت و جذابیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی: نقش میانجی شادی کارکنان و تعدیل گری تعادل کار و زندگی

امروزه موفقیت پایدار هر سازمانی در گرو نیروی انسانی و بهره وری آن می باشد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مرشدیت و جذابیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی با نقش میانجی شادی کارکنان و تعدیل گری تعادل کار و زندگی در مرکز بهداشت تبریز می باشد. این مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش کارکنان مرکز بهداشت تبریز، به تعداد 1200 نفر میباشد حجم نمونه با استفاده از رابطه کوکران 291 نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد با روایی و پایایی مناسب می باشد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اسمارت پی آل اس استفاده شد. مطابق نتایج پژوهش مرشدیت و جذابیت سازمانی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و با میانجی شادی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی تاثیر دارد همچنین تعادل کار و زندگی تاثیر جذابیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی را تعدیل می کند. و نقش تعدیل گری تعادل کار و زندگی در تاثیر مرشدیت سازمانی بر بهره وری نیروی انسانی تایید نشد با توجه به نتایج پژوهش با ایجاد برنامه های موثر مرشدیت و جذابیت سازمانی و تعادل کار و زندگی می توان گامی موثر در جهت افزایش بهره وری نیروی انسانی برداشت.

the effect of leadership and organizational attractiveness on human resource productivity: the mediating role of employee happiness and moderation of work-life balance

the purpose of this research is to investigate the effect of mentorship and organizational attractiveness on human resource productivity with the mediating role of employee happiness and moderating work-life balance in the health center of tabriz city. this study is applied in terms of purpose, descriptive-correlative in terms of method, and survey based on structural equation modeling in terms of strategy. the statistical population is 1,200 employees of tabriz health center. the statistical sample size was estimated to be 291 people using cochran’s correlation and selected by stratified random sampling. the tools of data collection in this research are jatmiko standard questionnaires (2004) for organizational attractiveness variable, hersey and goldsmith questionnaire (2003) for human resource productivity variable, tius et al. questionnaire (2014) for employee happiness variable, wong wuko questionnaire (2009) for variable work-life balance and qolipour et al.’s questionnaire (2010) for organizational mentoring variable that has appropriate validity and reliability. smart pls software was used to analyze the data. according to the results of the research, mentorship and organizational attractiveness have an effect on the productivity of human resources through the mediation of employee happiness. also, work-life balance moderates the effect of organizational attractiveness on human resource productivity, and the moderating role of work-life balance on the effect of organizational mentorship on human resource productivity was not confirmed. according to the results of the research, by creating effective programs of mentorship and organizational attractiveness and work-life balance, an effective step can be taken to increase the productivity of human resources.