ارائه مدل بومی مدیریت استعداد در صنعت گردشگری با محوریت شناسایی شاخصه های رفتاری

در شرایط رقابتی عصر حاضر شناسایی و بهره‌برداری از خصایص رفتاری مناسب منابع‌انسانی در هر کسب و کار از مهمترین اقدامات مدیریت استعداد به شمار می‌رود. هدف از این پژوهش ارائه مدل بومی مدیریت استعداد در صنعت گردشگری با محوریت شاخص‌های رفتاری است. روش پژوهش، از نوع آمیخته (کیفی کمی) و رویکرد مطالعه توصیفی اکتشافی است. ابزار اصلی گرد‌آوری داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسش‌نامه محقق ساخته است. .جامعه آماری شامل شاغلین تاسیسات گردشگری استان های شمالی است که به صورت نمونه گیری خوشه بندی مرحله ای تعیین شدند. اعتبار سنجی شاخص‌ها از دیدگاه خبرگان و با کاربرد تکنیک لاوشه و پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. تحلیل عاملی برای روایی پرسشنامه استفاده شد. داده‌ها و فرضیه‌های پژوهش توسط مدل‌سازی معادلات ساختاری توسط نرم آفزارهای آموس ، لیزرل ، اس.پی.اس.اس تحلیل گردید. روابط متغیرها با استفاده از روش معادلات ساختاری آزمون و در نهایت مدل نهایی تحقیق ترسیم شده است. نتایج تاثیر مولفه‌های هشتگانه بر مدیریت استعداد را مورد تایید قرار داده و در این میان مولفه عامل قابلیت انگیزش – پرورش دارای بیشترین تاثیر و عامل توانایی تعاملی اطلاعاتی دارای کمترین تاثیر بود. انتظار می رود مولفه‌های شناسایی شده و مدل استنتاجی ارائه شده نقشه راهی برای دستیابی به برتری رقابتی در حوزه گردشگری ترسیم نموده باشد.

Provide a native model of talent management in the tourism industry with a focus on identifying behavioral characteristics

In today’s competitive environment, identifying and exploiting the appropriate behavioral characteristics of human resources in any business is one of the most important measures of talent management. The purpose of this study is to present a local model of talent management in the tourism industry with a focus on behavioral indicators. The research method is mixed (qualitativequantitative) and the study approach is descriptiveexploratory. The main tool of data collection in the qualitative part of the interview is semistructured and in the quantitative part of the questionnaire. The statistical population includes the employees of tourism facilities in the northern provinces, which were determined by staged cluster sampling. The validity of the indicators was calculated and confirmed from the experts’ point of view using the Leuche technique and the reliability of the questionnaire through Cronbach’s alpha coefficient. Factor analysis was used for the validity of the questionnaire. Research data and hypotheses were analyzed by structural equation modeling by Amos, LISREL, SPSS software. The relationships of the variables are plotted using the test structural equation method and finally the final research model. The results confirmed the effect of the eight components on talent management, and among them, the component of motivationnurturing ability had the most effect and the factor of interactiveinformation ability had the least effect. The identified components and the presented inferential model are expected to draw a roadmap for achieving competitive advantage in the field of tourism.