حاکمیت علم و شایسته سالاری در افق ایران 1414 ( مورد مطالعه مردم سالاری و مشارکت مردم)

مطابق با قرآن و روایات علم جایگاه رفیعی دارد به گونه‌ای که علم به عنوان «سلطان» معرفی شده که می‎‌تواند حکمرانی کند در این میان حاکمیت علم به قدری مهم است که امروزه تمامی کشورهای دنیا به این مهم ارج گذاشته و در برنامه‌ها، مدیریت‌ها و آینده‌پژوهی از حاکمیت علم بهره برده‌اند که می‌توان از طریق شایسته‌سالای به این مهم دست یافت. سئوال مقاله این است که حاکمیت علم و شایسته سالاری چگونه می‌تواند در افق 1414 به منصه ظهور برسد و این دو متغیر چگونه می‌توانند بهم مرتبط باشند؟ چنین به نظر می‌رسد که در افق 1414 می‌بایست به حاکمیت علم و شایسته‌سالاری اعتقاد در نظر و عمل داشت، به این صورت که با تحقق مردم‌سالاری واقعی و مشارکت حداکثری می‌توان از ظرفیت‌های بالایی که شایسته‌سالاری و حاکمیت علم دارند به آینده و رسیدن به اهداف و برنامه‌ها مدیریت و برنامه‌ریزی کرد. یافته‌ها حاکی از آن است که بدون اتکا به دانش روز و نظریه‌های علمی، حرکت در مسیر پیشرفت و توسعه، عملاً ناممکن یا حداقل ناقص و ناکارآمد خواهد بود و برای تحقق چشم‌انداز 1414، لازم است علم و دانش به مثابه یک فرهنگ در سطوح مختلف جامعه نهادینه شده شود و زیرساخت‌ها هموار شود. مقاله از دو نظریه «عوامل شکل دهنده آینده» و «حاکمیت علم و شایسته سالاری» بهره‌ برده‌است که بخش نظری، غالب بر بحث روشی است. گردآوری داده‌ها از طریق منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی ‌است.