تاثیر دینداری بر اعتماد سیاسی در جمهوری اسلامی ایران

اعتماد یکی از جنبه های مهم روابط انسانی و زمینه ساز همکاری میان اعضای جامعه است. یکی از انواع اعتماد، اعتماد سیاسی است که به رابطه مردم و دولت می پردازد. مردم برای رفع نیازهای خود به خصوص برای تامین امنیت و آسایش و مشارکت در امور جامعه، نیاز به ارتباط با حاکمیت دارند. این نیاز با پیشرفته تر شدن جوامع و افزایش تقسیم کار و گسترش نظام های انتزاعی روز به روز بیش تر می شود، به نحوی که امروزه جدایی کامل از نظام سیاسی غیرممکن می باشد. ازجمله عوامل موثر بر اعتماد سیاسی که در تئوری های جامعه شناسان کلاسیک و معاصر و نظریه پردازان سرمایه اجتماعی بر آن تاکید شده است، دین می باشد. این عامل در ایران که حکومت دینی برقرار است و دخالت دین در سیاست واضح و آشکار است، بیش تر قابل بررسی می باشد. گیدنز تاثیر دین بر اعتماد سیاسی را از ویژگی های جوامع سنتی می داند و تعهدات دینی مسئولان در جوامع سنتی، عملکرد نقاط تماس، اعتماد بنیادی و تلاش دولت برای تامین رفاه اجتماعی – اقتصادی مردم را از دیگر عوامل تاثیرگذار بر اعتماد سیاسی ذکر می کند. ماکس وبر نیز دین، ارزش ها و جهان بینی افراد را الهام بخش رفتار آنان می داند. ازنظر وبر دین می تواند بر شبکه ی اعتماد در بین افراد اثر مثبت گذاشته که برای روابط و مبادله ی اقتصادی لازم و ضروری است. هدف این مقاله بررسی تاثیر میزان دینداری بر اعتماد سیاسی در جمهوری اسلامی ایران می باشد که با روش تحلیل ثانویه به این نتیجه رسیده ایم که هرچه افراد سنتی تر و میزان دینداری آن ها بیش تر باشد، به همان نسبت، میزان اعتماد سیاسی شان نیز افزایش می یابد.